verbal noun
|
áitiú, áiteamh
|
past participle
|
áitithe
|
tense
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
áitím
|
áitíonn tú; áitír†
|
áitíonn sé, sí
|
áitímid; áitíonn muid
|
áitíonn sibh
|
áitíonn siad; áitíd†
|
a áitíonn; a áitíos / a n-áitíonn*
|
áitítear
|
past
|
d'áitigh mé; d'áitíos / áitigh mé‡; áitíos‡
|
d'áitigh tú; d'áitís / áitigh tú‡; áitís‡
|
d'áitigh sé, sí / áitigh sé, sí‡
|
d'áitíomar; d'áitigh muid / áitíomar‡; áitigh muid‡
|
d'áitigh sibh; d'áitíobhair / áitigh sibh‡; áitíobhair‡
|
d'áitigh siad; d'áitíodar / áitigh siad‡; áitíodar‡
|
a d'áitigh / ar áitigh*
|
áitíodh; háitíodh†
|
past habitual
|
d'áitínn / áitínn‡; n-áitínn‡‡
|
d'áitíteá / áitíteá‡; n-áitíteᇇ
|
d'áitíodh sé, sí / áitíodh sé, sí‡; n-áitíodh sé, s퇇
|
d'áitímis; d'áitíodh muid / áitímis‡; áitíodh muid‡; n-áitímis‡‡; n-áitíodh muid‡‡
|
d'áitíodh sibh / áitíodh sibh‡; n-áitíodh sibh‡‡
|
d'áitídís; d'áitíodh siad / áitídís; áitíodh siad‡; n-áitídís‡‡; n-áitíodh siad‡‡
|
a d'áitíodh / a n-áitíodh*
|
d'áitítí / áitítí‡; n-áitít퇇
|
future
|
áiteoidh mé; áiteod; áiteochaidh mé†
|
áiteoidh tú; áiteoir†; áiteochaidh tú†
|
áiteoidh sé, sí; áiteochaidh sé, sí†
|
áiteoimid; áiteoidh muid; áiteochaimid†; áiteochaidh muid†
|
áiteoidh sibh; áiteochaidh sibh†
|
áiteoidh siad; áiteoid†; áiteochaidh siad†
|
a áiteoidh; a áiteos; a áiteochaidh†; a áiteochas† / a n-áiteoidh*; a n-áiteochaidh*†
|
áiteofar; áiteochar†
|
conditional
|
d'áiteoinn; d'áiteochainn† / áiteoinn‡; áiteochainn†‡; n-áiteoinn‡‡; n-áiteochainn†‡‡
|
d'áiteofá; d'áiteochthᆠ/ áiteofá‡; áiteochthᆇ; n-áiteofᇇ; n-áiteochthᆇ‡
|
d'áiteodh sé, sí; d'áiteochadh sé, sí† / áiteodh sé, sí‡; áiteochadh sé, s톇; n-áiteodh sé, s퇇; n-áiteochadh sé, s톇‡
|
d'áiteoimis; d'áiteodh muid; d'áiteochaimis†; d'áiteochadh muid† / áiteoimis‡; áiteodh muid‡; áiteochaimis†‡; áiteochadh muid†‡; n-áiteoimis‡‡; n-áiteodh muid‡‡; n-áiteochaimis†‡‡; n-áiteochadh muid†‡‡
|
d'áiteodh sibh; d'áiteochadh sibh† / áiteodh sibh‡; áiteochadh sibh†‡; n-áiteodh sibh‡‡; n-áiteochadh sibh†‡‡
|
d'áiteoidís; d'áiteodh siad; d'áiteochadh siad† / áiteoidís‡; áiteodh siad‡; áiteochadh siad†‡; n-áiteoidís‡‡; n-áiteodh siad‡‡; n-áiteochadh siad†‡‡
|
a d'áiteodh; a d'áiteochadh† / a n-áiteodh*; a n-áiteochadh*†
|
d'áiteofaí; d'áiteochthaí† / áiteofaí‡; áiteochtha톇; n-áiteofa퇇; n-áiteochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go n-áití mé; go n-áitíod†
|
go n-áití tú; go n-áitír†
|
go n-áití sé, sí
|
go n-áitímid; go n-áití muid
|
go n-áití sibh
|
go n-áití siad; go n-áitíd†
|
—
|
go n-áitítear
|
past
|
dá n-áitínn
|
dá n-áitíteá
|
dá n-áitíodh sé, sí
|
dá n-áitímis; dá n-áitíodh muid
|
dá n-áitíodh sibh
|
dá n-áitídís; dá n-áitíodh siad
|
—
|
dá n-áitítí
|
imperative
|
–
|
áitím
|
áitigh
|
áitíodh sé, sí
|
áitímis
|
áitígí; áitídh†
|
áitídís
|
—
|
áitítear
|