en.wiktionary.org

проколне - Wiktionary, the free dictionary

From Wiktionary, the free dictionary

Macedonian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

проколне • (prokolne) third-singular present, pf (imperfective колне)

  1. (transitive) to curse, damn

Conjugation

[edit]

Conjugation of проколне (perfective, present in -е)

l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine проколнел проколнал adjectival participle проколнат
feminine проколнела проколнала adverbial participle —
neuter проколнело проколнало verbal noun —
plural проколнеле проколнале perfect participle проколнато
present imperfect aorist imperative
1st singular проколнам проколнев проколнав —
2nd singular проколнеш проколнеше проколна проколни
3rd singular проколне проколнеше проколна —
1st plural проколнеме проколневме проколнавме —
2nd plural проколнете проколневте проколнавте проколнете
3rd plural проколнат проколнеа проколнаа —
Compound tenses
perfect сум проколнал present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect имам проколнато present of има + perfect participle
pluperfect бев проколнал imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect имав проколнато imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал проколнато perfect of има + perfect participle
future ќе проколнам ќе + present
има-future ќе имам проколнато future of има + perfect participle
future in the past ќе проколнев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав проколнато future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум проколнел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал проколнато future reported of има + perfect participle
conditional би проколнал би + aorist l-participle
има-conditional би имал проколнато conditional of има + perfect participle