փաստարկ - Wiktionary, the free dictionary

singular plural nominative փաստարկ (pʻastark) փաստարկներ (pʻastarkner) dative փաստարկի (pʻastarki) փաստարկների (pʻastarkneri) ablative փաստարկից (pʻastarkicʻ) փաստարկներից (pʻastarknericʻ) instrumental փաստարկով (pʻastarkov) փաստարկներով (pʻastarknerov) locative փաստարկում (pʻastarkum) փաստարկներում (pʻastarknerum) definite forms nominative փաստարկը / փաստարկն (pʻastarkə / pʻastarkn) փաստարկները / փաստարկներն (pʻastarknerə / pʻastarknern) dative փաստարկին (pʻastarkin) փաստարկներին (pʻastarknerin) 1^st person possessive forms (my) nominative փաստարկս (pʻastarks) փաստարկներս (pʻastarkners) dative փաստարկիս (pʻastarkis) փաստարկներիս (pʻastarkneris) ablative փաստարկիցս (pʻastarkicʻs) փաստարկներիցս (pʻastarknericʻs) instrumental փաստարկովս (pʻastarkovs) փաստարկներովս (pʻastarknerovs) locative փաստարկումս (pʻastarkums) փաստարկներումս (pʻastarknerums) 2^nd person possessive forms (your) nominative փաստարկդ (pʻastarkd) փաստարկներդ (pʻastarknerd) dative փաստարկիդ (pʻastarkid) փաստարկներիդ (pʻastarknerid) ablative փաստարկիցդ (pʻastarkicʻd) փաստարկներիցդ (pʻastarknericʻd) instrumental փաստարկովդ (pʻastarkovd) փաստարկներովդ (pʻastarknerovd) locative փաստարկումդ (pʻastarkumd) փաստարկներումդ (pʻastarknerumd)