| Conjugation of dozwolić pf
|
|
|
person
|
singular
|
plural
|
| masculine
|
feminine
|
neuter
|
virile
|
nonvirile
|
| infinitive
|
dozwolić
|
| future tense
|
1st
|
dozwolę
|
dozwolimy
|
| 2nd
|
dozwolisz
|
dozwolicie
|
| 3rd
|
dozwoli
|
dozwolą
|
| impersonal
|
dozwoli się
|
| past tense
|
1st
|
dozwoliłem,
-(e)m dozwolił
|
dozwoliłam,
-(e)m dozwoliła
|
dozwoliłom,
-(e)m dozwoliło
|
dozwoliliśmy,
-(e)śmy dozwolili
|
dozwoliłyśmy,
-(e)śmy dozwoliły
|
| 2nd
|
dozwoliłeś,
-(e)ś dozwolił
|
dozwoliłaś,
-(e)ś dozwoliła
|
dozwoliłoś,
-(e)ś dozwoliło
|
dozwoliliście,
-(e)ście dozwolili
|
dozwoliłyście,
-(e)ście dozwoliły
|
| 3rd
|
dozwolił
|
dozwoliła
|
dozwoliło
|
dozwolili
|
dozwoliły
|
| impersonal
|
dozwolono
|
| conditional
|
1st
|
dozwoliłbym,
bym dozwolił
|
dozwoliłabym,
bym dozwoliła
|
dozwoliłobym,
bym dozwoliło
|
dozwolilibyśmy,
byśmy dozwolili
|
dozwoliłybyśmy,
byśmy dozwoliły
|
| 2nd
|
dozwoliłbyś,
byś dozwolił
|
dozwoliłabyś,
byś dozwoliła
|
dozwoliłobyś,
byś dozwoliło
|
dozwolilibyście,
byście dozwolili
|
dozwoliłybyście,
byście dozwoliły
|
| 3rd
|
dozwoliłby,
by dozwolił
|
dozwoliłaby,
by dozwoliła
|
dozwoliłoby,
by dozwoliło
|
dozwoliliby,
by dozwolili
|
dozwoliłyby,
by dozwoliły
|
| impersonal
|
dozwolono by
|
| imperative
|
1st
|
niech dozwolę
|
dozwólmy
|
| 2nd
|
dozwól
|
dozwólcie
|
| 3rd
|
niech dozwoli
|
niech dozwolą
|
| anterior adverbial participle
|
dozwoliwszy
|
| verbal noun
|
dozwolenie
|