en.wiktionary.org

géill - Wiktionary, the free dictionary

From Wiktionary, the free dictionary

From Old Irish gíallaid (“gives hostages, obeys, submits; serves, is in base clientship; obeys, serves”), from gíall m (“a human pledge, a hostage”) (compare modern giall).

géill (present analytic géilleann, future analytic géillfidh, verbal noun géilleadh, past participle géillte)

  1. (ambitransitive, with do) yield, submit (to)
    1. render obedience to
    2. defer to
    3. surrender to
    4. comply with
    5. give oneself to
    6. give credence to
    7. give way to
    8. concede
    9. respond to
verbal noun géilleadh
past participle géillte
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present géillim géilleann tú;
géillir† 		géilleann sé, sí géillimid géilleann sibh géilleann siad;
géillid† 		a ghéilleann; a ghéilleas /
a ngéilleann* 		géilltear
past ghéill mé; ghéilleas ghéill tú; ghéillis ghéill sé, sí ghéilleamar; ghéill muid ghéill sibh; ghéilleabhair ghéill siad; ghéilleadar a ghéill /
ar ghéill* 		géilleadh
past habitual ghéillinn / ngéillinn‡‡ ghéillteá / ngéillteᇇ ghéilleadh sé, sí / ngéilleadh sé, s퇇 ghéillimis; ghéilleadh muid / ngéillimis‡‡; ngéilleadh muid‡‡ ghéilleadh sibh / ngéilleadh sibh‡‡ ghéillidís; ghéilleadh siad / ngéillidís‡‡; ngéilleadh siad‡‡ a ghéilleadh /
a ngéilleadh* 		ghéilltí / ngéillt퇇
future géillfidh mé;
géillfead 		géillfidh tú;
géillfir† 		géillfidh sé, sí géillfimid;
géillfidh muid 		géillfidh sibh géillfidh siad;
géillfid† 		a ghéillfidh; a ghéillfeas /
a ngéillfidh* 		géillfear
conditional ghéillfinn / ngéillfinn‡‡ ghéillfeá / ngéillfeᇇ ghéillfeadh sé, sí / ngéillfeadh sé, s퇇 ghéillfimis; ghéillfeadh muid / ngéillfimis‡‡; ngéillfeadh muid‡‡ ghéillfeadh sibh / ngéillfeadh sibh‡‡ ghéillfidís; ghéillfeadh siad / ngéillfidís‡‡; ngéillfeadh siad‡‡ a ghéillfeadh /
a ngéillfeadh* 		ghéillfí / ngéillf퇇
subjunctive
present go ngéille mé;
go ngéillead† 		go ngéille tú;
go ngéillir† 		go ngéille sé, sí go ngéillimid;
go ngéille muid 		go ngéille sibh go ngéille siad;
go ngéillid† 		— go ngéilltear
past dá ngéillinn dá ngéillteá dá ngéilleadh sé, sí dá ngéillimis;
dá ngéilleadh muid 		dá ngéilleadh sibh dá ngéillidís;
dá ngéilleadh siad 		— dá ngéilltí
imperative
– géillim géill géilleadh sé, sí géillimis géilligí;
géillidh† 		géillidís — géilltear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

géill m

  1. genitive singular of giall (“hostage, (human) pledge”)
  2. alternative nominative plural of giall

géill m

  1. genitive singular of giall (“jaw, (lower) cheek; cheek, jamb of door, etc.; corner of gable-end”)
Mutated forms of géill
radical lenition eclipsis
géill ghéill ngéill

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.