Juliusz Berger
- ️Encyklopedia teatru polskiego
BERGER Juliusz (15 listopada 1928, Łuck na Wołyniu – 22 stycznia 1999, Warszawa),
aktor, reżyser, dyrektor teatru.
Był synem Dawida Bergera i Marii z Bowermanów; ojciec był adwokatem, radnym w Zarządzie Miejskim w Łucku i opiekunem społecznym, trzykrotnie odznaczanym polskimi krzyżami zasługi za działalność w organizacjach charytatywnych. Był dwukrotnie żonaty: najpierw z malarką i aktorką filmową Zofią Słaboszowską (1933–2004; ślub 23 grudnia 1958 w Warszawie; rozwód w 1965), potem z historyczką teatru Barbarą z domu Martinek (ślub 16 grudnia 1965 w Warszawie). W Łucku uczęszczał do szkoły powszechnej i na prywatne lekcje gry na skrzypcach. Po wkroczeniu Armii Czerwonej we wrześniu 1939, znalazł się wraz z matką i siostrą (ojciec został rozstrzelany na miejscu) w transporcie polsko-żydowskiej inteligencji, ewakuowanej w głąb ZSRR. Lata II wojny światowej przeżył na tułaczce po Syberii, Kazachstanie, Uzbekistanie, pustyni Kara-Kum. W końcu 1945 przyjechał do Polski; początkowo do Złotoryi, skąd wkrótce przeniósł się do Wrocławia. Po zdaniu matury, w 1948–52 studiował na Uniwersytecie Wrocławskim. Za namową Haliny Dzieduszyckiej, prowadzącej na wydziale prawa zajęcia z wymowy i retoryki, zaczął statystować w przedstawieniach Teatru Dramatycznego i Opery. W 1952 otrzymał dyplom prawnika i wyjechał do Krakowa, gdzie zdał na II rok Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej. Zaangażowany na sezon 1952/53 przez Wilama Horzycę do zespołu wrocławskiego Teatru Dramatycznego, zrezygnował ze studiów, a w 1954 zdał w Krakowie eksternistyczny egzamin aktorski. W teatrze wrocławskim występował do 30 września 1957.
Debiutował 18 października 1952 jako Henry (Proces Krystyny Berwińskiej), później grał na przykład: Turiego (Bieg do Fragalá), Czapajewa (Tania) – 1953; Wiktora (Maszeńka, 1954), Lindsaya (Maria Stuart Juliusza Słowackiego, 1955); Celia (Kaprysy Marianny), Szema (Ararat) – 1956; pełnił też niekiedy funkcje asystenta reżysera. W 1953 Ida Kamińska zaproponowała mu rolę Meira Ezofowicza we własnej adaptacji powieści Elizy Orzeszkowej wystawionej w Teatrze Żydowskim (w jej reżyserii i scenografii Iwo Galla); premiery w języku jidysz odbyły się: we Wrocławiu 19 września, w Łodzi 26 września, a do końca tego roku grano też kilkakrotnie gościnnie w Teatrze Rozmaitości w Warszawie.
Ujmował romantyzmem, zapałem młodzieńca o nienasyconym sercu i bogatym życiu wewnętrznym, pełnego niepokojów
i – jednocześnie – ufnej wiary w człowieka i ojczyznę(Andrzej Wróblewski).
Gościnne występy zapoczątkowały jego stałą współpracę z Teatrem Żydowskim (od grudnia 1955 z siedzibą w Warszawie). Odtąd, przez całe zawodowe życie, był aktorem dwujęzycznym. Od 1955 występował w roli Księcia Gigi w Zemście nietoperza, inaugurującej 21 marca działalność Operetki Dolnośląskiej we Wrocławiu, w marcu 1956 w roli Kleanta (Skąpiec) w Teatrze Żydowskim w Warszawie, we wrześniu tego roku odnosił sukcesy w roli Meira podczas występów tego teatru w Paryżu, Brukseli i Antwerpii, a w marcu i kwietniu 1957 w Londynie i Amsterdamie. Kiedy dalsze łączenie pracy na scenie wrocławskiej i warszawskiej oraz wielotygodniowych występów w kraju i za granicą, okazało się niemożliwe, przeniósł się na stałe do Warszawy i w sezonach 1957/58, 1958/59 oraz 1962/63–1968/69 grał i reżyserował w Teatrze Żydowskim. W sezonach 1959/60 i 1961/62 występował w zespole Estrady Domu Wojska Polskiego „Miniatury” m.in. jako: Sinobrody, Mąż, Kozulin i Protagonista (Doktor Antoni Czechow przyjmuje), Spiker i Esesman (Strach i nędza III Rzeszy), a w 1960/61 w Teatrze Powszechnym w rolach: Fortynbrasa (Hamlet) i Narratora (Zmartwychwstanie). W Teatrze Żydowskim zagrał Schweizerkasa w premierze polskiej Matki Courage i jej dzieci (1957), o którym pisał Andrzej Wirth:
była to jedyna prawdziwa brechtowska kreacja w całym przedstawieniu. Gdybym był reżyserem, oddałbym za niego królestwo. Jest to jedyny bodaj aktor w Polsce, który mógłby zagrać Büchnerowskiego Woyzecka. Berger miał maskę i postać debila, który nie potrafi być nieuczciwy, bo jest na to zbyt ograniczony. Był lepszy od Heinza Schuberta, który gra tę rolę
w Berlinie.
Recenzenci chwalili też inne jego role w Teatrze Żydowskim: Dyrektora (Drzewa umierają stojąc, 1958), Chrisa Kellera (Wszyscy moi synowie) i Moski (Volpone) – 1967, a w klasycznym repertuarze żydowskim, m.in.: Josełe (Mirełe Efros, 1955), Chonona (Dybuk, 1957), Iwanowa (Trudno być Żydem, 1959), Markusa (Serkełe, 1963), Krystiana Hartkopfa (Jakub i Ezaw, 1963), Kantora Gimpla (Sure Szejndł, 1966; „na najwyższe uznanie zasługuje aktorstwo Bergera, posiadającego wspaniały głos i mimikę”, zanotował po gościnnych występach recenzent „Ekspresu Poznańskiego”), Reba Dona (Dzień i noc, 1967), Uriela Mazyka (Bóg, człowiek i diabeł, 1976), Tewjego (Tewje Mleczarz, 1972). Jako reżyser debiutował 15 maja 1965, wystawiając (z Karolem Latowiczem) sztukę Urodziłem się w Odessie (był jej współautorem; grał też Prokuratora Orłowa), a samodzielnie w 1968: Swaty i Pół żartem, pół serio.
Po antysemickiej nagonce władz PRL-u i wyjeździe Kamińskiej oraz wielu żydowskich aktorów z Polski, na prośbę pozostałego zespołu, objął w sezonie 1968/69 dyrekcję zagrożonego zamknięciem Teatru Żydowskiego. Wspólnie z Chewelem Buzganem reżyserował Golema (1968; rola tytułowa) oraz Skarb cesarza (1969; rola Lewi Mozgowojera).
Golem w interpretacji Bergera, pisał M. Web, zdaje się spełniać wszystkie niemal warunki stawiane tej roli przez autora dramatu. Jest równocześnie przerażająco groźny, gdy emanuje
z niego siła fizyczna zrodzona w mroku niebytu, i przerażająco słaby, gdy górę zaczyna brać zrodzone z światła cierpienie ludzkie. Berger potrafił stworzyć prawdziwy obraz golemowych zmagań, z wielką perfekcją doprowadzając konflikty wewnętrzne do nieuchronnej i tragicznej kulminacji.
Był też inscenizatorem i reżyserem widowiska muzycznego Płomienna miłość krawczyka Fastrygoso do królowej Esterki (1969, grał Wodzireja).
Trudno powiedzieć, czy ta jego nowa rola – dyrektora teatru – była dla niego najbardziej odpowiednia. Był bowiem wielkim artystą, ale też i wyjątkowo trudnym człowiekiem. Jego dyrektorowanie przypadło ponadto na szczególny okres w życiu teatru i całej społeczności żydowskiej w Polsce. Niepohamowany charakter i krnąbrność wobec ówczesnych władz nie wróżyły mu dobrze. Wystawiając Golema naraził się, ponieważ doszukiwano się w tej inscenizacji aluzji do sytuacji Żydów
«po marcu». Wkrótce przestał być dyrektorem;
był człowiekiem teatru w najgłębszym tego słowa znaczeniu
i zawsze widział siebie tu, w Polsce, choć miał możliwość wyboru scen zagranicznych,
wspominał A. Rok.
Od sezonu 1969/70 do końca 1979 był aktorem Teatru Ludowego (od 1974 pod nazwą Teatr Nowy), gdzie grał takie role, jak: Orest (Ucieczka z wielkich bulwarów, 1969), Argant (Łotrostwa Skapena, 1970), Hrabia Leżansky (Turoń, 1971), Feliks (Para nie para, 1972), Harry (Więzień drugiej ulicy, 1973), Borzykowski (Lelewel, 1974), Tera (Misja, 1975), Chryzyp (Zapomnieć o Herostratesie, 1975), Tirli (Rów, 1976), Hieronim Fabian (Wielki zgiełk, 1977), Garnosz (Horsztyński, 1978), Spój (Sen nocy letniej, 1979).
Równocześnie, od sezonu 1971/72 współpracował znów z Teatrem Żydowskim, a 1 stycznia 1980 wrócił do jego zespołu i pozostał tu do końca życia. Był w tym okresie przede wszystkim reżyserem, inscenizatorem, autorem lub współtwórcą i adaptatorem (najczęściej z Michałem Szwejlichem) wielu przedstawień, w których zagrał też pamiętne role: Poetę (Było niegdyś miasteczko, 1972), Trubadura (Bonjour, monsieur Chagall, 1979; „wśród aktorów znakomity Juliusz Berger”, ocenił J. Adamski), Doktora Wendla (Jakub i Ezaw, prawie kabaret, 1979), Mozgowojera (Poszukiwacze złota, 1981), Froima Gracza (Mołdawanka, 1983), Błazna (Rabin i błazen, 1984), Benjamina (Marzyciele, 1987), Swata (Swat w zielonym szaliku, 1994). Największym powodzeniem cieszyło się Było niegdyś miasteczko,
urocze widowisko, takie przedstawienia, jak to, utrwalają
w pamięci świat zaginiony i zapomniany. Pochwalmy smak, czystość i umiar, z jakimi to zostało zrobione
(August Grodzicki);
Reżyser wywiązał się ze swych zadań bardzo dobrze, tworząc widowisko ładnie skomponowane, nastrojowe, pełne liryki
i sentymentu. Sam zagrał też dobrze rolę poety
(Roman Szydłowski);
Przedstawienie prowadzone jest w znakomitym tempie. Reżyser starał się wydobyć maksimum prawdy przy zachowaniu atrakcyjnej umowności. Niełatwe zadanie udało się pomyślnie zrealizować. Często padają brawa przy otwartej kurtynie. Publiczność bawi się i wzrusza
(„Dziennik Bałtycki” o występach w Sopocie w 1972).
W 1984 wystąpił gościnnie w roli Anzelma (Pierwszy dzień wolności) w Teatrze na Targówku (premiera 12 lipca) oraz jako Tewje w musicalu Skrzypek na dachu w Teatrze Muzycznym w Gdyni (premiera 24 listopada). Tak wspominał swój gdyński spektakl Jerzy Gruza:
Były trudności z obsadą – kto zagra Tewjego? Julek Berger okazał się wyborem idealnym. Wygląd, poczucie humoru, głos, energia i to ciepło, którego tak potrzeba do kreowania tej postaci.
Rolę Tewjego grał Berger na Wybrzeżu przy pełnej widowni i niesłabnącym powodzeniu, kilka razy w miesiącu do końca 1991. Zebrał znakomite recenzje, zarówno na Wybrzeżu, jak i po występach zespołu gdyńskiego w Warszawie, w ramach Teatru Rzeczypospolitej (1985). Pisała Wanda Obniska:
To piękna rola. Warszawski aktor grał niemal bez charakteryzacji, znalazł się w tej roli w sposób absolutnie naturalny, utożsamił się z bohaterem, pokazał całe bogactwo uczuć Tewjego, złożoną psychikę biedaka, którego można
zgiąć, ale nie można złamać. Wspaniałe były rozmowy
Bergera-Tewjego z Bogiem.
Andrzej Hausbrandt: Dzięki poetyckiemu poprowadzeniu spektaklu i wybitnej kreacji Juliusza Bergera w roli Tewjego – spektakl stał się wydarzeniem.
Temida L. Stankiewiczówna: Juliusz Berger (prawie trzy godziny na scenie) stwarza osobliwy i bogaty wizerunek postaci Tewje Mleczarza: dowcipny, sarkastyczny, liryczny, pełen ludowej mądrości i wysoce etyczny. Bawi i wzrusza, a zarazem urzeka swoim ciepłem i życzliwością dla innych. Tańczy i śpiewa, jest narratorem i komentatorem zdarzeń.
Tadeusz Nyczek: Berger jest tyleż dobrym śpiewakiem, ile aktorem, rzecz nieczęsta, i jako postać główna zasługuje w pełni na miano gwiazdy spektaklu. Posiada duże poczucie humoru, także czysto scenicznego, bez którego niepodobna wyobrazić sobie tej postaci.
Zagrał też Tewjego 27 maja 1988 w Teatrze Muzycznym w Łodzi. Z zespołem z Gdyni występował w pierwszej połowie lat 80. kilkakrotnie na Śląsku, w Krakowie, Wrocławiu, w 1989 w USA, Plymouth, Leningradzie, w 1990 w Oberhausen. Jeszcze raz powrócił do tej roli, opracowując w 1991 na scenie Teatru Żydowskiego musicalowe widowisko pod tytułem Gdybym był bogaczem, które przez osiem lat było tu stałą pozycją repertuaru, graną około 400 razy. Po tej premierze pisała R. Saks:
Berger od kilku lat gra Tewjego w najpopularniejszej chyba
w Polsce inscenizacji w Gdyni. W jego bohaterze nie ma jednak ani cienia sztampy, a bogate środki wyrazu, jakimi dysponuje ten aktor, pozwalają mu na maksymalne pogłębienie i ubarwienie postaci.
„Kreacją, która przyniosła Bergerowi największą popularność, była rola Tewjego” – wspominał po latach Janusz R. Kowalczyk – „odniósł w niej niekwestionowany, olbrzymi sukces aktorski i wokalny”.
Po wznowieniu Dybuka w Teatrze Żydowskim (1991), Ł. Ratajczak stwierdził: „Jako fakt artystyczny spektakl ten nie miałby większego znaczenia, gdyby nie to, że Cadyka gra w nim Juliusz Berger” i całą recenzję poświęcił tej jednej roli. W 1995 zagrał De Sylvę (Uriel Akosta, 1995).
Obdarzony doskonałymi warunkami scenicznymi, średniego wzrostu, o krępej i mocnej, ale proporcjonalnej sylwetce, miał kształtną głowę o kręconych, w młodości kruczo czarnych włosach, śniadą karnację, ciemne, głęboko osadzone, wyraziste oczy. Gdy mówił lub śpiewał, urzekał głębokim, ciepłym barytonem i znakomitą dykcją.
Występował na estradzie, recytował i śpiewał na koncertach w ośrodkach Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów na terenie kraju, także podczas rocznic gettowych w Warszawie, na przykład w 1973 w Filharmonii Narodowej (Kontratak), w 1983 w Teatrze Wielkim (kantata Ocalały z Warszawy) oraz w Instytutach Polskich w Sofii, Budapeszcie, Wiedniu, Sztokholmie, Berlinie. Miał w swym dorobku dziesiątki ról w Teatrze Polskiego Radia i audycjach poetyckich, w dubbingu (na przykład Narratora w Przygodach Sindbada Żeglarza, Sladda w The Water Babies), w 1960–95 zagrał w okoł 30 filmach i serialach poilskich, na przykład: Życie Kamila Kuranta, Daleko od siebie, Parada oszustów, a także w obcych: Sherlock Holmes and Doctor Watson, Hotel Polan und seine Gäste, War and Love, And the Violins Stopped Playing, sporadycznie w spektaklach Teatru Telewizji, na przykład jako: Nuncjusz papieski Filippo Cortesi (Przed burzą), Marszelik (Małka Szwarcenkopf).
W latach 90. był jurorem corocznych Festiwali Polskiej Poezji i Turniejów Recytatorskich w Nowym Sączu, Szczawnicy, Międzyrzecu Podlaskim. W 1987 z okazji jubileuszu 35-lecia jego pracy artystycznej pisała Herman:
Nasz jubilat jest znakomitym aktorem, obdarzonym nieprzeciętnym talentem; posługując się oszczędnym gestem, kładzie nacisk na sens wypowiadanego słowa. Obdarzony wspaniałym głosem i nietuzinkową aparycją. Jego postaci są jędrne, prawdziwe, przekonujące.
W 1992 obchodził 40-lecie, a w 1997 – 45-lecie działalności. Zmarł nagle na zawał serca, w trakcie końcowych prób do przygotowywanej przez siebie premiery Joszke Muzykanta.
Juliusz Berger był w Teatrze Żydowskim niezastąpiony
– wspominał Szymon Szurmiej – Grał, reżyserował, w każdej sztuce był obsadzony. Kilka z nich muszę zdjąć ze sceny, bo nagłego zastępstwa za niego nikt nie zrobi. W teatrze żydowskim na świecie nie ma już aktora takiego formatu. Był wszechstronny: od komedii i piosenki do wielkiego dramatu.
Był współtwórcą powojennej historii Teatru Żydowskiego w Polsce i jego zagranicznych sukcesów podczas występów w Europie, obu Amerykach, Australii i Izraelu. Tabl. 4.
Bibliografia
J. Adamski: Teatr z bliska. Warszawa 1985; Almanach 1998/99; 25 lat Państwowego Teatru Żydowskiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Warszawa 1975 (sylwetka B.; il.); Dziesięć lat działalności Państwowych Teatrów Dramatycznych we Wrocławiu 1945–1955 [Wrocław, 1955], (il.); XXV lat Operetki Wrocł. 1955–80; Dziewoński: W życiu; Fuks: Muzyka; Gajek: Brecht; J. Gruza: 40 lat minęło jak jeden dzień, Warszawa 1998 s. 224–225; Komorowska: Kronika t. muz. 1944–89; Księga Łucka, Tel-Awiw 1961 s. 373; S. Marczak-Oborski: Obszary teatru, Wrocław 1986 s. 115; Państwowy Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej. Przeszłość i teraźniejszość. Opracował Szczepan Gąssowski, Warszawa 1995 s. 224–230 (sylwetka B., il., rec., m.in. T.L. Stankiewiczówny), passim; J. Stacewicz-Podlipska: Ja byłam wolny ptak... O życiu i sztuce Teresy Roszkowskiej. Warszawa 2012; T. Muzyczny w Gdyni 1958–98 (il.); T. Polski Wrocław 1945–65; A. Wirth: Siedem prób, Warszawa 1972 s. 99; L’Arche 1999 nr 494 (il.); Dos Jidisze Wort (Słowo Żydowskie) 1999 nr 3 (A. Rok, il.); Dz. Bałt. 1972 nr 179 (cyt.); Express Pozn. 1966 nr 121 (cyt.); Le Figaro 1956 nr 543 (il.); Fołks Sztyme 1968 nr 44 (M. Web, il.), 1972 nr 1 (il.), 1985 nr 1 (il.), 1987 nr 42 (B. Herman, il.), 1991 nr 31 (R. Saks); Gaz, Wyb. 1999 nr 20–23, 26, 31 (il.), 2014 nr 36; Głos Wybrz. 1984 nr 286 (W. Obniska, il.), 293 (wywiad z B., il.); Kur. Pol. 1987 nr 94 (wywiad z B., il.); Prz. Powsz. 1985 nr 12 (T. Nyczek); Prz. Tyg. 1987 nr 3; Rzeczpospolita 1995 nr 284, 1999 nr 20 (S. Szurmiej), nr 24 (J.R. Kowalczyk; il.); Sł. Pol. 1991 w 80 (wywiad z B., il.); Sł. Powsz. 1972 nr 238; Teatr 1953 nr 4 (il.), 24,1954 nr 4 (il.), 1955 nr 10 (il.), 1956 nr 8 (il.), 11 (il.), 1957 nr 7 (il.), 1961 nr 19 (il.), 1962 nr 13 (il.), 1965 nr 4 (A. Wróblewski), 1974 nr 24 (il.), 1990 nr 2 (il.), 1991 nr 4 (Ł. Ratajczak, il.), 1994 nr 4 (il.); Trybuna Ludu 1972 nr 291 (R. Szydłowski); Zdanie 1983 nr 6 (A. Hausbrandt); Życie Warsz. 1972 nr 267 (A. Grodzicki); Programy i wycinki prasowe, IS PAN; Akty: Słoto nr 1430/I 58, nr I/2004/1965 oraz zgonu nr IV/232/99, Arch. USC Warszawa; Akta (fot.), ZASP; Almanach 1944–59; www.filmpolski.pl
Ikonografia
G. Kuziemska-Wilczopolska: B. jako Tewje (Skrzypek na dachu), medalion, brąz, 1988 (z okazji XXX lat T. Muzycznego w Gdyni); D. Tuszyński: Portret, piórko, Paryż 1956 i B. jako Meir Ezofowicz, piórko, Paryż 1956, oba z dedykacją autora – własność Barbary Berger, Warszawa; Fot. – Bibl. Nar., IS PAN, ITWarszawa, NAC, T. Żydowski Warszawa.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
Więcej informacji
| Zobacz wszystkie | |
| 17 maja 1952 | Glikl Hameln żąda ... postać: Natan reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski, Łódź |
| 18 października 1952 | Proces Krystyna Berwińska postać: Henry, Artysta malarz reżyseria: Jakub Rotbaum teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 30 grudnia 1952 | Faryzeusze i grzesznik Pomianowski J., Wolin M. postać: Marek reżyseria: Staszewski Czesław teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 1 maja 1953 | Bieg do Fragala Julian Stryjkowski postać: Turi, Robotnik I reżyseria: Jakub Rotbaum teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 19 września 1953 | Meir Ezofowicz Eliza Orzeszkowa postać: Hersz Ezofowicz, Meir Ezofowicz, Meir Ezofowicz reżyseria: Ida Kamińska teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław |
| 21 listopada 1953 | Tania Aleksiej Arbuzow postać: Czapajew reżyseria: Szymon Szurmiej teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 23 grudnia 1953 | Znaki wolności Roman Brandstaetter postać: Adiutant III reżyseria: Wilam Horzyca teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 1 maja 1954 | Wkrótce zakwitną kasztany Władimir Bragin, Georgi Towstonogow postać: Wacław Peszek, Boczek reżyseria: Roman Sykała teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 1 maja 1954 | Wkrótce zakwitną kasztany Władimir Bragin, Georgi Towstonogow forma twórczości: asystent reżysera reżyseria: Roman Sykała teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 20 lipca 1954 | Klucz od arsenału Ewa Szumańska, Stefan Łoś postać: Panicz I, Malarz reżyseria: Jakub Rotbaum teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 22 grudnia 1954 | Maszeńka Aleksander Afinogenow postać: Wiktor, reżyseria: Szymon Szurmiej teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 7 maja 1955 | Maria Stuart Słowacki Juliusz postać: Lindsay reżyseria: Benoit Ludwik teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 23 października 1955 | Ballady i romanse Maliszewski Aleksander postać: Michel reżyseria: Dobrowolski Andrzej teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 18 lutego 1956 | Kaprysy Marianny Alfred de Musset postać: Celio reżyseria: Andrzej Dobrowolski teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 18 lutego 1956 | Kaprysy Marianny Alfred de Musset forma twórczości: asystent reżysera reżyseria: Andrzej Dobrowolski teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 2 marca 1956 | Skąpiec Molière postać: Kleant reżyseria: Izaak Grudberg teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 2 maja 1956 | Wesele Stanisław Wyspiański postać: Chochoł reżyseria: Jakub Rotbaum teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 19 maja 1956 | Tewje Mleczarz Szołem Alejchem postać: Feferł reżyseria: Buzgan Chewel teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 30 grudnia 1956 | Ararat Artur Maria Swinarski postać: Szem reżyseria: Artur Młodnicki teatr: Teatry Dramatyczne, Wrocław |
| 11 lipca 1957 | Matka Courage i jej dzieci Bertolt Brecht postać: Szwejcerkez teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 1 stycznia 1958 | Sender Blank Szołem Alejchem postać: Frojke reżyseria: Rotbaum Jakub teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 15 lutego 1958 | Kune-Lemł Goldfaden Abraham postać: Maks reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 4 kwietnia 1958 | Opera Żyda Kacyzne Ałter postać: Fereira reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 15 listopada 1958 | Glikl Hameln Maks Bauman postać: Natan, Karol Rikmers reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 21 listopada 1958 | Drzewa umierają stojąc Alejandro Casona postać: Dyrektor reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 29 stycznia 1959 | Hamlet William Shakespeare postać: Fortynbras reżyseria: Irena Babel teatr: Teatr Powszechny, Warszawa |
| 8 marca 1959 | Trudno być Żydem Szołem Alejchem postać: Iwanow reżyseria: Buzgan Chewel teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 11 grudnia 1960 | Przyjaciel wesołego diabła Makuszyński Kornel forma twórczości: role reżyseria: Szczęk Jacek teatr: Teatr Powszechny, Warszawa |
| 25 lutego 1961 | Zmartwychwstanie Tołstoj Lew postać: Narrator reżyseria: Hanuszkiewicz Adam teatr: Teatr Powszechny, Warszawa |
| 26 października 1961 | Strach i nędza III Rzeszy Brecht Bertolt postać: Drugi;Spiker reżyseria: Ukleja Jerzy teatr: Teatr Miniatury Estrady Domu WP, Warszawa |
| 17 stycznia 1963 | Serkełe Ettinger Salomon postać: Autor; Markus Redlich reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 9 marca 1963 | W lasach polskich Józef Opatoszu postać: Mordche reżyseria: Henryk Cajzel teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 14 lipca 1963 | Jakub i Ezaw Samuel Groneman postać: Krystian Hartkopf reżyseria: Chewel Buzgan teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 16 maja 1964 | Akt ślubny Efraim Kiszon postać: Robert Knoll reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 14 listopada 1964 | Zasypać bunkry! Kamińska Ida postać: Aleksander reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 20 lutego 1965 | Wszyscy moi synowie Arthur Miller postać: Chris Keller reżyseria: Chewel Buzgan teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 15 maja 1965 | Urodziłem się w Odessie ... Babel Izaak wg forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 15 maja 1965 | Urodziłem się w Odessie ... Babel Izaak wg postać: Prokurator Orłow reżyseria: Berger J., Latowicz K. teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 4 marca 1966 | Sure Szejndł Latajner Józef wg postać: Reb Gimpel reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 21 maja 1966 | Swaty Szołem Alejchem forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 17 lutego 1967 | Volpone Ben Jonson postać: Mosca reżyseria: Jakub Rotbaum teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 23 czerwca 1967 | Dzień i noc Szymon An-ski postać: Reb Don reżyseria: Chewel Buzgan teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 22 lipca 1967 | Matka Courage i jej dzieci Bertolt Brecht postać: Szwejcerkez teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| styczeń 1968 | Mirełe Efros Jakub Gordin postać: Josełe reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 28 czerwca 1968 | Pół żartem, pół serio Broderson Mojżesz wg forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 22 listopada 1968 | Golem Halper Lejwik forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 15 lutego 1969 | Płomienna miłość krawczyka ... Manger Icyk forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 11 kwietnia 1969 | Bóg, człowiek i diabeł Jakub Gordin postać: Uriel Mazyk reżyseria: Szymon Szurmiej teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 21 czerwca 1969 | Skarb cesarza Szołem Alejchem forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 21 czerwca 1969 | Skarb cesarza Szołem Alejchem postać: Lejwi Mozgowojer reżyseria: Buzgan Ch., Berger J. teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 20 grudnia 1969 | Ucieczka z wielkich bulwarów Jarosław Abramow-Newerly postać: Orest reżyseria: Jan Kulczyński teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 14 marca 1970 | Łotrostwa Skapena Molière postać: Argant teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 6 czerwca 1970 | Kaukaskie kredowe koło Bertolt Brecht postać: Adwokat drugi reżyseria: Piotr Piaskowski teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 6 lutego 1971 | Turoń Stefan Żeromski postać: Leopold Lażańsky reżyseria: Roman Kłosowski teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 19 czerwca 1971 | Żołnierz i bohater Shaw George Bernard postać: Raina reżyseria: Rudzki Kazimierz teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 21 marca 1972 | Jeszcze Dulska Minkiewicz Janusz forma twórczości: role reżyseria: Bardini Aleksander teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 8 lipca 1972 | Było niegdyś miasteczko Szymon Szurmiej, Juliusz Berger, Michał Szwejlich forma twórczości: role reżyseria: Juliusz Berger teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 8 lipca 1972 | Było niegdyś miasteczko Szymon Szurmiej, Juliusz Berger, Michał Szwejlich forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 7 kwietnia 1973 | Bezimienne dzieło Stanisław Ignacy Witkiewicz postać: Grabarz reżyseria: Jan Kulczyński teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 15 grudnia 1973 | Więzień Drugiej ulicy Simon Neil postać: Harry reżyseria: Dziewoński Edward teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 30 marca 1974 | Izkahar król Guaxary Wojciech Bogusławski postać: Huzko reżyseria: Jan Kulczyński teatr: Teatr Ludowy, Warszawa |
| 24 października 1974 | Lelewel Wyspiański Stanisław postać: Stanisław Barzykowski reżyseria: Dmochowski Mariusz teatr: Teatr Nowy, Warszawa |
| 18 maja 1975 | Misja Bardijewski Henryk postać: Tera reżyseria: Dmochowski Mariusz teatr: Teatr Nowy, Warszawa |
| 29 listopada 1975 | Zapomnieć o Herostratesie Gorin Grigorij postać: Chryzyp reżyseria: Dmochowski Mariusz teatr: Teatr Nowy, Warszawa |
| 6 grudnia 1975 | Sąd nieostateczny Koecher Jan postać: Dietrich reżyseria: Zeidler Wojciech teatr: Teatr Nowy, Warszawa |
| 26 lipca 1976 | Bóg, człowiek i diabeł Jakub Gordin postać: Uriel Mazyk reżyseria: Szymon Szurmiej teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 19 kwietnia 1977 | W noc zimową Diamant Szymon postać: Krzyszczuk reżyseria: Szurmiej Szymon teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 24 maja 1978 | Senat szaleńców Janusz Korczak postać: Warchoł reżyseria: Wojciech Zeidler teatr: Teatr Nowy, Warszawa |
| 12 grudnia 1978 | Horsztyński Juliusz Słowacki postać: Garnosz reżyseria: Mariusz Dmochowski teatr: Teatr Nowy, Warszawa |
| 24 czerwca 1979 | Sen nocy letniej William Shakespeare postać: Spój reżyseria: Bohdan Korzeniewski teatr: Teatr Nowy, Warszawa |
| 15 grudnia 1979 | Bonjour Monsieur Chagall forma twórczości: role reżyseria: Szymon Szurmiej teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 10 maja 1980 | Jakub i Ezaw Samuel Groneman postać: Wendel reżyseria: Juliusz Berger teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 10 maja 1980 | Jakub i Ezaw Samuel Groneman forma twórczości: scenariusz, reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 4 kwietnia 1981 | Poszukiwacze złota Szołem Alejchem postać: Lewi Mozgowojer reżyseria: Juliusz Berger, Szymon Szurmiej teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 4 kwietnia 1981 | Poszukiwacze złota Szołem Alejchem forma twórczości: reżyseria, adaptacja teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 11 lutego 1984 | Rabin i błazen Berger J., Szwejlich M. forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 11 lutego 1984 | Rabin i błazen Berger J., Szwejlich M. postać: Błazen reżyseria: Berger Juliusz teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 12 lipca 1984 | Pierwszy dzień wolności Leon Kruczkowski postać: Anzelm reżyseria: Józef Czernecki teatr: Teatr na Targówku, Warszawa |
| 24 listopada 1984 | Skrzypek na dachu Jerry Bock postać: Tewie reżyseria: Jerzy Gruza teatr: Teatr Muzyczny, Gdynia |
| 2 grudnia 1990 | Dybuk (Na pograniczu dwóch światów) Szymon An-ski postać: Cadyk reżyseria: Szymon Szurmiej teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 16 listopada 1991 | Gdybym był bogaczem (przeboje musicali żydowskich) Jerry Bock postać: Tewie reżyseria: Juliusz Berger teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 16 listopada 1991 | Gdybym był bogaczem (przeboje musicali żydowskich) Jerry Bock forma twórczości: przekład, opracowanie literackie, reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 14 kwietnia 1993 | My Żydzi polscy Tuwim J.,Kacenelson I. forma twórczości: role reżyseria: Tencer G.,Szurmiej Sz. teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 29 stycznia 1994 | Swat w zielonym szaliku Berger J.,Szwejlich M. forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 29 stycznia 1994 | Swat w zielonym szaliku Berger J.,Szwejlich postać: Swat w zielonym szaliku reżyseria: Berger Juliusz teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 25 czerwca 1994 | Błądzące gwiazdy Szołem Alejchem postać: Doktor Lewius reżyseria: Szymon Szurmiej teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 25 lutego 1995 | Uriel Akosta Gutzkow Karol postać: De Sylwa reżyseria: Bratkowski Jan teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 1 grudnia 1995 | Kto jest kto Groneman Samuel wg forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 1 grudnia 1995 | Kto jest kto Groneman Samuel wg postać: Dr Wendel reżyseria: Berger Juliusz teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 19 kwietnia 1997 | Ballada o brunatnym teatrze Hirsh Glik forma twórczości: role reżyseria: Gołda Tencer, Szymon Szurmiej teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 19 kwietnia 1998 | ...I stał się cud forma twórczości: role reżyseria: Szymon Szurmiej teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| 18 marca 1999 | Joszke muzykant Osip Dimow forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa |
| Zobacz wszystkie | |
| 22 marca 1961 | Decyzje Bohdan Czeszko reżyseria: Lucyna Tychowa teatr: Teatr Telewizji |
| 12 czerwca 1967 | Kartoteka Tadeusz Różewicz postać: Gość w kapeluszu reżyseria: Konrad Swinarski teatr: Teatr Telewizji |
| 15 lipca 1974 | Sprawa polska 1944 cz.I Ryszard Frelek postać: Ambasador Kerr reżyseria: Roman Wionczek teatr: Teatr Telewizji |
| 10 lutego 1975 | Fraulein doktor Jerzy Tepa reżyseria: Edward Dziewoński teatr: Teatr Telewizji |
| 7 grudnia 1981 | Dziady część III Adam Mickiewicz postać: Duch reżyseria: Jan Kulczyński teatr: Teatr Telewizji |
| 3 października 1983 | Święty eksperyment Hochwalder Fritz postać: Garcia Queseda reżyseria: Chrzanowski Andrzej teatr: Teatr Telewizji, |
| 10 stycznia 1985 | Poszukiwany Albert Peryt Jesionowski Jerzy postać: Eldman reżyseria: Dymek Janusz teatr: Teatr Telewizji, |
| 4 lutego 1985 | Replay Karinthy Ferenc postać: Dr Weingruber reżyseria: Zakrzewski Andrzej teatr: Teatr Telewizji, |
| 19 sierpnia 1996 | Małka Szwarcenkopf Zapolska Gabriela postać: Marszelik reżyseria: Nowak Wojciech teatr: Teatr Telewizji, |
| Zobacz wszystkie | |
| kwiecień 1971 | Odejście Artura Andrzej Makarewicz forma twórczości: role reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 kwietnia 1971 | Ten, który przychodzi Marian Grześczak postać: On reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 11 lipca 1971 | Spotkamy się na moście Swoboda Byczwarowa postać: Henry Desgen reżyseria: Natalia Szydłowska teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 18 lipca 1971 | Homo Führer (odcinek 10) Bronisław Wiernik postać: Dahlerus reżyseria: Bronisław Wiernik teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 lipca 1971 | Sidła Leon Kruczkowski postać: Gość w lokalu reżyseria: Roman Kłosowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 24 października 1971 | Halo, tu Ramsay (odcinek 2) Bronisław Wiernik postać: Gyptner reżyseria: Bronisław Wiernik teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 czerwca 1972 | Napoleon i Polacy Marian Brandys forma twórczości: role reżyseria: Krystyna Sznerr teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 listopada 1972 | Oklaski i bojkot Peterburga (odcinek 1) László Gyurkó postać: Stiekłow reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 1 - "D jak Dachter") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 3 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 2 - "Pożegnanie z Anglią") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 5 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 3 - "W połowie drogi") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 4 - "Narodziny jesionki") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 5 - "Dotknięcie tajemnicy") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 6 - "Schikora szuka karbidu") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 15 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 7 - "Jak zdarzył się cud") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 17 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 8 - "Śliczna ciocia i podejrzany lek") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 19 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 9 - "Wybory miss Peenemünde") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 22 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 10 - "600 wron na Peenemünde") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 12 - "Pożytek z czytania nekrologów") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 29 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 13 - "Najzwyklejsze na świecie H2O2") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 31 stycznia 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 14 - "Ględzenie pana dziedzica") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 2 lutego 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 15 - "Z kim pan tańczy, panie majorze?") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 5 lutego 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 16 - "Całkiem nieodpowiedni cmentarz") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 lutego 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 17 - "Niedoceniony komfort jazdy karawanem") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 9 lutego 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 18 - "Kuchenne sprawy") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 lutego 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 19 - "Graciarnia") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 lutego 1973 | Pilna przesyłka do Londynu (odcinek 20 - "Trzeci most") Jerzy Janicki postać: Narrator reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 25 marca 1973 | Sprawa brzeska (odcinek 5-ostatni) Mieczysław Szerer postać: Rataj reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 lipca 1973 | Ring Ioan Grigorescu, Illia Paunescu postać: Sędzia reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 maja 1974 | En-Te-U Marek Domański postać: Dyrektor Daciak reżyseria: Roman Kłosowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 września 1974 | Bakterie miały wygrać wojnę (odcinek 1) Andrzej Kudelski postać: Prokurator reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 września 1974 | Bakterie miały wygrać wojnę (odcinek 2) Andrzej Kudelski postać: Prokurator reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 22 września 1974 | Bakterie miały wygrać wojnę (odcinek 4) Andrzej Kudelski postać: Prokurator reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 29 września 1974 | Bakterie miały wygrać wojnę (odcinek 5) Andrzej Kudelski postać: Prokurator reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 20 października 1974 | Scardanelli Stephan Hermlin postać: Goethe reżyseria: Jan Bratkowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 27 listopada 1974 | Długo i szczęśliwie (odcinek 3) Jerzy Broszkiewicz postać: Urzędnik reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 grudnia 1974 | Przebudzenie Henryk Bardijewski postać: Radny reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 23 lutego 1975 | Kordian i Cham Leon Kruczkowski postać: Ksawery Bronikowski reżyseria: Jan Bratkowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 11 maja 1975 | Wzlot i upadek Mussoliniego (odcinek 3 - Votum zaufania) Marcin Wolski, Stanisław Żytyński postać: Pietro Nenni reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 29 maja 1975 | Ślusarz zawinił Stanisław Mioduszewski postać: Baraniec reżyseria: Zbigniew Kopalko teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 16 czerwca 1975 | Druga i trzecia miłość Piotr Wojciechowski postać: Sarna reżyseria: Zbigniew Kopalko teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 24 listopada 1975 | Człowiek w futerale Antoni Czechow postać: Burkin reżyseria: Lech Wojciechowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 marca 1976 | Śmierć aktorki Andrzej Wiktor Piotrowski postać: Aleksander Myszuga reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 31 marca 1976 | Wariat czy geniusz Eugeniusz Bojanowski forma twórczości: role reżyseria: Wiesław Opałek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 5 czerwca 1976 | Hamid Ignacy Krasicki postać: Ojciec reżyseria: Zbigniew Kopalko teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 16 sierpnia 1976 | Dialogi maniakalne Teresa Markowska forma twórczości: role reżyseria: Wiesław Opałek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 16 stycznia 1977 | Generał Zygmunt Berling (odcinek 7 - "Pierwsza dywizja") Alojzy Sroga forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 23 stycznia 1977 | Generał Zygmunt Berling (odcinek 8 - "Pod Lenino") Alojzy Sroga forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 30 stycznia 1977 | Generał Zygmunt Berling (odcinek 9 - "Pierwszy Korpus Polski i Komitet Narodowy") Alojzy Sroga forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 6 lutego 1977 | Generał Zygmunt Berling (odcinek 10 - Sto tysięcy żołnierzy") Alojzy Sroga forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 13 lutego 1977 | Generał Zygmunt Berling (odcinek 11 - "Bug - Lublin - Wisła") Alojzy Sroga forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 20 lutego 1977 | Generał Zygmunt Berling (odcinek 12 - "W widłach Wisły i Pilicy") Alojzy Sroga forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 27 lutego 1977 | Generał Zygmunt Berling (odcinek 13, ostatni - "Budowniczy Polski Ludowej") Alojzy Sroga forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 5 marca 1977 | Przerwać krąg Jarosław Sokół forma twórczości: role reżyseria: Wiesław Opałek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 13 marca 1977 | Tajemnice krwi (część 2) Jürgen Thorwald postać: Profesor Schiff/ Neff reżyseria: Marek Kulesza teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 30 marca 1977 | Teatrem opętana Ewa Stocka-Kalinowska postać: Sędzia reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 czerwca 1977 | Dywizjon do zadań specjalnych - Cztery opowieści porucznika Herberta Janusz Meissner postać: Głos reżyseria: Edward Płaczek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 listopada 1977 | Astronauci (odcinek 2) Stanisław Lem postać: Dżagudze reżyseria: Marek Kulesza teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 grudnia 1977 | Strzały w Zachęcie Mieczysław Szerer postać: Skotnicki reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 3 lutego 1978 | Sprawa żyrardowska (odcinek 7) Jarosław Warzecha postać: Senator Dobiecki reżyseria: Andrzej Pruski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 5 maja 1978 | Porwanie Renata Wojdan forma twórczości: role reżyseria: Wiesław Opałek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 maja 1978 | Dni klęski Wojciech Żukrowski forma twórczości: role reżyseria: Wiesław Opałek teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 23 lipca 1978 | Biblioteka Narodowa Zofia Orszulska postać: Johan Bernoulli reżyseria: Wojciech Maciejewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 stycznia 1979 | O ziemię skąd nasz ród (odcinek 6) Marek Tadeusz Nowakowski, Jerzy Uśpieński postać: Generał Bullow reżyseria: Marek Tadeusz Nowakowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 15 lipca 1979 | Infantka Józef Ignacy Kraszewski postać: Gospodarz reżyseria: Wojciech Maciejewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 stycznia 1980 | Mistrz i Małgorzata (odcinek 2) Michaił Bułhakow forma twórczości: role reżyseria: Marek Kulesza teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 27 stycznia 1980 | Proces Chejrona Anna Ciesielska, Agnieszka Ciesielska forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 kwietnia 1980 | Legendy wód Ludmiła Marjańska forma twórczości: role reżyseria: Maria Wachowiak teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 grudnia 1980 | Sprawa Marii Ciunkiewiczowej Andrzej Wiktor Piotrowski postać: Nadkomisarz Polak reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 13 maja 1981 | Pamiętnik z ogłoszenia Józef Hen postać: Dyrektor Teatru Żydowskiego reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 2 sierpnia 1981 | Ariadna, córka Minosa (odcinek 1) Halina Malińska forma twórczości: role reżyseria: Maria Wachowiak teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 kwietnia 1982 | Czarne kwiaty Cyprian Kamil Norwid postać: Fryderyk Chopin reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 2 maja 1982 | Mózg Krystyna Bojarojć forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 listopada 1982 | Iwan Aleksiejewicz Bunin (część 1) Teresa Kalińska, Krystyna Kanownik postać: Bunin reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 9 listopada 1982 | Iwan Aleksiejewicz Bunin (część 2) Teresa Kalińska, Krystyna Kanownik postać: Bunin reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 31 stycznia 1983 | Najpiękniejsza z adiutantów Maria Ballod forma twórczości: role reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 6 lutego 1983 | Wybraniec (część 1) Tomasz Mann postać: Rycerz Eisengrein reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 kwietnia 1983 | Ballada o białym worku Edmund Pietryk forma twórczości: role reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 19 maja 1983 | Sprawa żyrardowska (odcinek 2) Jarosław Warzecha postać: Minister Zaleski reżyseria: Andrzej Pruski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 maja 1983 | Sprawa żyrardowska (odcinek 3) Jarosław Warzecha postać: Minister Zaleski reżyseria: Andrzej Pruski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 23 czerwca 1983 | Sprawa żyrardowska (odcinek 6) Jarosław Warzecha postać: Sędzia reżyseria: Andrzej Pruski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 18 lipca 1983 | Sprawa żyrardowska (odcinek 8) Jarosław Warzecha postać: Senator Dobiecki reżyseria: Andrzej Pruski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 19 lipca 1983 | Sprawa żyrardowska (odcinek 9 - ostatni) Jarosław Warzecha postać: Dobiecki reżyseria: Andrzej Pruski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 27 września 1983 | Nie żyłem sobą samym Ewa Stocka-Kalinowska forma twórczości: role reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 grudnia 1983 | Komu bije dzwon (odcinek 1) Ernest Hemingway forma twórczości: role reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 grudnia 1983 | Klaudyna w Paryżu Sidonie-Gabrielle Colette postać: Ojciec reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 11 kwietnia 1984 | Koniec Zgody Narodów (odcinek 2) Teodor Parnicki postać: Teodor reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 kwietnia 1984 | Bolibrzuch, czyli ten, który potrafił powiedzieć nie Andrzej Mularczyk postać: Ojciec reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 lipca 1984 | Jego pierwsza twarz Konrad Fiałkowski postać: Orks reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 5 sierpnia 1984 | Dziewczyna z naszyjnikiem Ryszard Frelek postać: Generał Ismay reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 13 października 1984 | Kryptonim Virushaus (część 1) David Irving forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 października 1984 | Proces Templariuszy (część 2) Krzysztof Adamski, Jerzy Prokopiuk postać: Brat Piotr z Bolonii reżyseria: Juliusz Owidzki teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 30 października 1984 | Kryptonim Virushaus (część 2) David Irving forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 listopada 1984 | Ekspres nad morze Krzysztof Choiński postać: Brodacz I reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 kwietnia 1985 | Z legend dawnego Egiptu Bolesław Prus postać: Kanclerz reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 maja 1985 | Ostatnia wyspa Ladislav Fuks postać: Pan Drzewo reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 lipca 1985 | Poeta w Nowym Jorku Federico García Lorca forma twórczości: role reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 15 lipca 1985 | Kanadyjskie losy wawelskich arrasów (część II) Wojciech Brodnicki forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 25 sierpnia 1985 | Gnijący czarodziej Guillaume Apollinaire postać: Gnijący Czarodziej reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 3 października 1985 | Jedyna wyjście Maria Nurowska postać: Dziekan reżyseria: Stanisława Grotowska teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 marca 1986 | Tonka Robert Musil postać: Wuj reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 25 grudnia 1986 | Wyprawa do krainy Magów (odcinek 4) Eugeniusz Dębski postać: Laber reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 25 grudnia 1986 | Wyprawa do krainy Magów (odcinek 5) Eugeniusz Dębski postać: Laber reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 25 grudnia 1986 | Wyprawa do krainy Magów (odcinek 1) Eugeniusz Dębski postać: Laber reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 25 grudnia 1986 | Wyprawa do krainy Magów (odcinek 2) Eugeniusz Dębski postać: Laber reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 czerwca 1987 | Ulica ciemnych sklepików (część 3 - ostatnia) Patrick Modiano postać: Andre Wildmer reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 lipca 1987 | Jak komputer Liczynek zwyciężył najbrudniejszego szkarada Andrzej Zimowski postać: Narrator reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 13 września 1987 | Zaręczyny w lunaparku Karol Matusiak postać: John Muł reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 28 listopada 1987 | Cygański skarb Edward Hoch forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 grudnia 1987 | Cytadela (część 2) Georges Courteline postać: Chenkin reżyseria: Sławomir Pietrzykowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 3 kwietnia 1988 | Fantazy (część 1) Juliusz Słowacki postać: Ksiądz Loga reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 4 kwietnia 1988 | Fantazy (część 2) Juliusz Słowacki postać: Ksiądz Loga reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 kwietnia 1988 | Świadek z piekła Andrzej Gass, Marek Dalba postać: Głos V reżyseria: Andrzej Pruski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 11 czerwca 1988 | Powitanie Witold Banach forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 czerwca 1988 | O młynku, który nawarzył piwa Gwyn Jones postać: Glyn reżyseria: Marek Kulesza teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 4 grudnia 1988 | Kolos (odcinek 1) Finn Alnaes postać: Sędzia reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 4 grudnia 1988 | Kolos (odcinek 2) Finn Alnaes postać: Sędzia reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 września 1989 | Szable w dłoń (część 3) Zofia Orszulska postać: Melchior Wańkowicz reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 31 października 1989 | Wierny marzeniom (część II) Teresa Kalińska, Ewa Stocka-Kalinowska forma twórczości: role reżyseria: Dobrosława Bałazy teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 listopada 1989 | Towarzysz podróży (część 1) Hans Christian Andersen forma twórczości: role reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 6 kwietnia 1990 | Jeszcze rosną drzewa, które to widziały Bożena Markowska, Joanna Szwedowska postać: Dziadek reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 15 kwietnia 1990 | Ikaria Henryk Bardijewski postać: Oman reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 lipca 1990 | Mąż doskonały Jerzy Zawieyski postać: Elohim reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 stycznia 1991 | Metamorfozy albo Złoty osioł (odcinek 3) Lucjusz Apulejusz forma twórczości: role reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 maja 1991 | Opowieść o Inku zwanym Wisełką Gustaw Morcinek forma twórczości: role reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 2 listopada 1991 | Król Zamczyska Seweryn Goszczyński forma twórczości: role reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 16 listopada 1991 | Dziady - Część III (1) Adam Mickiewicz postać: Guślarz reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 30 listopada 1991 | Dziady - Część III (3) Adam Mickiewicz postać: Guślarz reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 grudnia 1991 | Austeria (część 2) Julian Stryjkowski postać: Kantor reżyseria: Janusz Kukuła teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 grudnia 1991 | Austeria (część 1) Julian Stryjkowski postać: Kantor reżyseria: Janusz Kukuła teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 2 lutego 1992 | W dzień śmierci jego Marek Hłasko postać: Stary Żyd reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 23 lutego 1992 | Janulka, córka Fizdejki Stanisław Ignacy Witkiewicz postać: Der Zipfel reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 lutego 1992 | Powrót syna marnotrawnego Andre Gide forma twórczości: role reżyseria: Zdzisław Dąbrowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 31 maja 1992 | Czuła jest noc (odcinek 2) Francis Scott Fitzgerald postać: Profesor reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 2 czerwca 1992 | Alianci (odcinek 1) Jarosław Abramow-Newerly postać: Robert Oppenheimer reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 13 czerwca 1992 | Krzyżowcy (część II - '"Rozwaliły się granice") Zofia Kossak-Szczucka forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 23 czerwca 1992 | Alianci (odcinek 12) Jarosław Abramow-Newerly postać: Oppenheimer reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 2 stycznia 1993 | Trzęsę się z zimna, kochanie Isaac Asimov postać: George reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 stycznia 1993 | Misja ostatniej nadziei Janusz Korczak postać: Zygielbojm reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 31 stycznia 1993 | Święty Franciszek Wojciech Bąk postać: Kardynał Hugolino reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 6 marca 1993 | Ślizgawka na śniegu Isaac Asimov postać: George reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 20 marca 1993 | Homer i Orchidea Tadeusz Gajcy postać: Głos reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 11 kwietnia 1993 | Dwoje ludzi Alan Alexander Milne postać: Rudge reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 22 maja 1993 | Trujący bluszcz Peter Cheyney forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 lipca 1993 | Encore John Kennedy postać: Ojciec reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 6 listopada 1993 | Agamemnon Ajschylos forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 20 listopada 1993 | Król w złotogłowiu Raymond Chandler forma twórczości: role reżyseria: Dobrosława Bałazy teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 30 listopada 1993 | Pokochałam własny los - Karen Blixen (część 1) Hanna Szof forma twórczości: role reżyseria: Sławomir Olejniczak teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1994 | Odejście Głodomora Tadeusz Różewicz postać: Staruszek reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 31 stycznia 1994 | Tańcuj Matyldo Krystyna Marszałek, Przemysław Młyńczyk forma twórczości: role reżyseria: Przemysław Młyńczyk teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 16 marca 1994 | Dole i niedole dzielnego żołnierza Szwejka (odcinek 3) Jaroslav Hašek postać: Sędzia reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 marca 1994 | W imię przyjaźni Simon Brett forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 4 kwietnia 1994 | Grażyna Adam Mickiewicz postać: Komtur reżyseria: Ewa Złotowska teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 7 kwietnia 1994 | Jutro mówić będą niemi Bożena Markowska postać: Policjant reżyseria: Waldemar Modestowicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 18 maja 1994 | Historia Żyda wiecznego tulacza (część 2) Jan Potocki postać: Sedekias reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 czerwca 1994 | Odejście głodomora Tadeusz Różewicz postać: Staruszek reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 16 czerwca 1994 | Narcyz i Złotousty (część 2) Herman Hesse postać: Mistrz reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 4 stycznia 1995 | O złej i dobrej Urmie Jerzy Ficowski postać: Starzec reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 marca 1995 | Ciotka Tula Miguel Unamuno forma twórczości: role reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 31 marca 1995 | Bieg Michaił Bułhakow forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Jarski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 kwietnia 1995 | Przybysz z Narbony (odcinek 5) Julian Stryjkowski forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 11 kwietnia 1995 | Przybysz z Narbony (odcinek 6) Julian Stryjkowski forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 29 kwietnia 1995 | Przybysz z Narbony (odcinek 18) Julian Stryjkowski forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 czerwca 1995 | Huragan (odcinek 34) Wacław Gąsiorowski postać: Wachmistrz reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 czerwca 1995 | Huragan (odcinek 35) Wacław Gąsiorowski postać: Wachmistrz reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 września 1995 | W cieniu malowanego ptaka Marek Tadeusz Nowakowski forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 17 października 1995 | Wyobcowany Heinrich von Kleist forma twórczości: role reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 4 listopada 1995 | Opętani Witold Gombrowicz postać: Hincz reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 16 listopada 1995 | Stracone złudzenia (odcinek 1) Honore de Balzac forma twórczości: role reżyseria: Marek Kulesza teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 18 listopada 1995 | Morderstwo w senacie Piotr Kitrasiewicz postać: Wróżbita reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 21 listopada 1995 | Stracone złudzenia (odcinek 4) Honore de Balzac forma twórczości: role reżyseria: Marek Kulesza teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 29 listopada 1995 | Dolina zagubionych marzeń (część 1) Liliana Bardijewska forma twórczości: role reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 30 listopada 1995 | Dolina zagubionych marzeń (część 2) Liliana Bardijewska forma twórczości: role reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 grudnia 1995 | Poeta zamordowany Guillaume Apollinaire forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 6 grudnia 1995 | Zaczarowana ręka Gerard Nerval de postać: Godinot Chevassut reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 20 stycznia 1996 | Bal z Mistrzem i Małgorzatą Michaił Bułhakow postać: Mistrz reżyseria: Paweł Łysak teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 23 lutego 1996 | Opowieść o Koniku Garbusku (część 1) Piotr Jerszow postać: Car reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1 marca 1996 | Opowieść o Koniku Garbusku (część 2) Piotr Jerszow postać: Car reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 19 marca 1996 | Płomienie (odcinek 10) Stanisław Brzozowski forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Jarski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 20 marca 1996 | Płomienie (odcinek 11) Stanisław Brzozowski forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Jarski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 23 maja 1996 | Mojżesz Iwan Franko forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 27 września 1996 | Planeta popiołów David Zane Mairovitz postać: Rabin Heimnitz reżyseria: Waldemar Modestowicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 30 września 1996 | Fałszerze (odcinek 1) Andre Gide forma twórczości: role reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 16 października 1996 | Fałszerze (odcinek 13) Andre Gide forma twórczości: role reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 3 listopada 1996 | Kartoteka rozrzucona Tadeusz Różewicz forma twórczości: role reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 8 listopada 1996 | Quo vadis (odcinek 5) Henryk Sienkiewicz postać: Seneka reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 15 listopada 1996 | Azaran - ptak tysiąca treli Władysław Gajewski postać: Pustelnik/Niewidzialny reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 18 grudnia 1996 | Quo vadis (odcinek 32) Henryk Sienkiewicz postać: Seneka reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1997 | Ahaswer (część 1) Stefan Heym postać: Głos Boga reżyseria: Waldemar Modestowicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 1997 | Ahaswer (część 2) Stefan Heym postać: Głos Boga reżyseria: Waldemar Modestowicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 18 stycznia 1997 | Weiser Dawidek Paweł Huelle forma twórczości: role reżyseria: Waldemar Modestowicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 kwietnia 1997 | Ogród pana Błyszczyńskiego Bolesław Leśmian postać: Bóg reżyseria: Andrzej Piszczatowski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 19 czerwca 1997 | Jan Bielecki Juliusz Słowacki forma twórczości: role reżyseria: Henryk Rozen teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 11 grudnia 1997 | Złodziej snów Liliana Bardijewska postać: Złodziej snów reżyseria: Wojciech Markiewicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 24 stycznia 1998 | Pałeczka, czyli każdemu to, na czym mu mniej zależy Adolf Rudnicki postać: Szymon reżyseria: Wojciech Markiewicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 października 1998 | Krzyżacy (odcinek 1) Henryk Sienkiewicz postać: Gospodarz reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 października 1998 | Krzyżacy (odcinek 3) Henryk Sienkiewicz postać: Biskup Kropidło reżyseria: Jan Warenycia teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 14 stycznia 1999 | Faraon (odcinek 7) Bolesław Prus postać: Tajemniczy głos reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 26 stycznia 1999 | Faraon (odcinek 15) Bolesław Prus postać: Arcykapłan Sem reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 2 lutego 1999 | Faraon (odcinek 20) Bolesław Prus postać: Arcykapłan Sem reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 10 lutego 1999 | Faraon (odcinek 26) Bolesław Prus postać: Arcykapłan Sem reżyseria: Andrzej Zakrzewski teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 6 kwietnia 2003 | Ahaswer (część 1) Stefan Heym postać: Głos Boga reżyseria: Waldemar Modestowicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| 12 kwietnia 2003 | Ahaswer (część 2) Stefan Heym postać: Głos Boga reżyseria: Waldemar Modestowicz teatr: Teatr Polskiego Radia |
| Zobacz wszystkie |
| Było niegdyś miasteczko. Korowód weselny |
| Mołdawanka |
| Rabin i błazen |
| Swat w zielonym szaliku. Korowód weselny |
| 1985 Krzyż Kawalerski OOP |
| 1993 Zamość - XVIII ZLT - "Buława hetmańska" dla spektaklu "Skrzypek na dachu" |
| Zobacz wszystkie | |
| 1952 - 1957 | Teatry Dramatyczne, Wrocław stanowisko: aktor |
| 1953 - 1955 | Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław stanowisko: aktor |
| 1957 - 1969 | Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa stanowisko: aktor-reżyser |
| 1959 - 1960 | Teatr Miniatury Estrady Domu WP, Warszawa stanowisko: aktor |
| 1960 - 1961 | Teatr Powszechny, Warszawa stanowisko: aktor |
| 1961 - 1962 | Teatr Miniatury Estrady Domu WP, Warszawa stanowisko: aktor |
| 1968 - 1969 | Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa stanowisko: dyrektor naczelny |
| 1969 - 1974 | Teatr Ludowy, Warszawa stanowisko: aktor |
| 1974 - 1979 | Teatr Nowy, Warszawa stanowisko: aktor |
| 1979 - 1999 | Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa stanowisko: aktor |
| Koniec pewnej epoki Mike Urbaniak |