Віктар Гардзей — Вікіпэдыя

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Віктар Гардзей
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	19 жніўня 1946 Малыя Круговічы, Агарэвіцкі сельсавет, Ганцавіцкі раён, Пінская вобласьць, БССР, СССР
Памёр	23 студзеня 2025[1] (78 гадоў) Менск, Беларусь
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	перакладнік, пісьменьнік, паэт, празаік
Мова	беларуская мова[2], француская мова[2], нямецкая[2] і ангельская мова[2]
Узнагароды	Залаты Купідон (2007) Літаратурная прэмія імя Івана Мележа[d]

Ві́ктар Канстанці́навіч Гардзе́й (19 жніўня 1946, в. Малыя Круговічы^[3], Ганцавіцкі раён, Берасьцейская вобласьць — 23 студзеня 2025, Менск) — беларускі паэт, празаік, перакладчык.

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Закончыў Круговіцкую сярэднюю школу (1964) і (завочна) факультэт журналістыкі БДУ (1984). Пасьля школы працаваў у калгасе, у 1965—1966 гг. быў літсупрацоўнікам ляхавіцкай раённай газэты «Будаўнік камунізму». 3 1966 году — у ганцавіцкай раённай газэце «Савецкае Палессе»^[4] (загадчык аддзелу ліставаньня, адказны сакратар, намесьнік рэдактара).

3 пераездам у Менск у 1983 годзе працаваў у рэдакцыі часопіса «Беларусь». У 1985—1990 гадох працаваў рэдактарам аддзелу флёры і літаратуры ў часопісе «Родная прырода»^[5]. Ад 1989 году — старэйшы літсупрацоўнік аддзелу прозы часопісу «Маладосць». Таксама працаваў у часопісах «Полымя» і «Вожык». Пазьней зноў у часопісе «Маладосць» (намесьнік галоўнага рэдактара). Да 2010 году працаваў у выдавецтве «Мастацкая літаратура». У 2010—2015 гадах — загадчык аддзелу прозы і паэзіі газэты «Літаратура і мастацтва».

Сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў з 1979 году.

Памёр 23 студзеня 2025 года ў Менску^[6].

У 1963 годзе, калі было надрукавана яго першае апавяданьне «Памылка».

• 1975 — «Касавіца»
• 1976 — «Чырвоны грабеньчык»
• 1978 — «Верасное палясоўе»
• 1982 — «На арэхавай палянцы»
• 1983 — «Засевак Радзімы»
• 1985 — «Незабудкі азёр»
• 1988 — «Узрушэньне»
• 1988 — «Коцікі на вярбе»
• 1989 — «Мой тата — трактарыст»
• 1994 — «Дзікая пчала»

• 1984 — «Дом з блакітнымі аканіцамі»
• 1988 — «Карані вечнага дрэва»
• 1995 — «Уратуй ад нячыстага»
• 1996 — «Ці то грэбля, ці то гаць»

• Гюстаў Флябэр «Саламбо»
• Робэрт Льюіс Стывэнсан «Чорная страла»
• Эрнст Гофман «Шчаўкунчык і мышыны кароль»,
• кніга казак народаў Эўропы «Хрустальны калодзеж»

• Ляўрэат Літаратурнай прэміі імя Івана Мележа.
• Ляўрэат літаратурнай прэміі «Залаты купідон» (2007)
• У вёсцы Малыя Круговічы да 50-годзьдзя пісьменьніка імем Віктара Гардзея названа вуліца, на якой ён нарадзіўся і жыў, а на месцы дому, дзе ён жыў у 2017 годзе ўсталяваны памятны знак.