be.wikipedia.org

Геалагічная эпоха — Вікіпедыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

п  гАдзінкі ў геахраналогіі і стратыграфіі
Сегменты скальных пластоў у хронастратыграфіі  (укр.)бел. Перыяды часу ў геахраналогіі Notes
Эанатэма Эон 4 агулам, паўмільярда гадоў і больш
Эратэма Эра 10 агулам, некалькі соцень мільёнаў гадоў
Сістэма Перыяд
Аддзел Эпоха дзясяткі мільёнаў гадоў
Век Ярус мільёны гадоў
Храназона Хрон менш, чым ярус/век, не выкарыстоўваецца ў тэрміналогіі ICS

Геалагічная эпоха — адзінка геахраналагічнай шкалы, частка геалагічнага перыяду, падраздзяляецца на геалагічныя вякі. У стратыграфіі адпавядае геалагічнаму аддзелу, г. зн. геалагічная эпоха — гэта той прамежак часу ў палеанталагічнай і геалагічнай гісторыі Зямлі, на працягу якога адклаўся ці ўтварыўся пласт парод, што ўтвараюць адпаведны геалагічны аддзел.

Абсалютная працягласць большасці эпох — 10—30 млн гадоў.

Бягучая геалагічная эпоха — галацэн, які пачаўся каля 12 тысяч гадоў назад з заканчэннем апошняга ледавіковага максімуму. Нягледзячы на зусім нядаўні ў геалагічных маштабах пачатак апошняй эпохі, некаторыя вучоныя прапануюць час, з якога дзейнасць чалавека пачала аказваць сур’ёзнае ўздзеянне на навакольнае асяроддзе, вылучыць у асобную новую эпоху — антрапацэн  (руск.)бел.[1].

Зноскі