Сістэма кровазвароту — Вікіпедыя
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сістэма кровазвароту — гэта сістэма арганізма, якая рухае кроў па целе. Яна складаецца з сэрца і крывяносных сасудаў. Кроў нясе розныя матэрыялы, неабходныя арганізму, і забірае адходы або шкодныя рэчывы.
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/29/Circulatory_System_en.svg/220px-Circulatory_System_en.svg.png)
Крывяносныя сасуды, якія адводзяць кроў ад сэрца, — гэта артэрыі. Артэрыі дзеляцца на больш дробныя артэрыі па меры адыходу ад сэрца. Меншыя артэрыі, якія злучаюцца з капілярамі, называюцца «артэрыёламі».
Крывяносныя сасуды, якія накіроўваюць кроў да сэрца, — гэта вены. Вены павялічваюцца, калі яны ідуць да сэрца. Самыя дробныя вены называюцца венуламі.
Капіляры ідуць паміж артэрыямі і венамі. Капіляры даволі тонкія, адсюль і назва паходзіць ад лацінскага capillus[1], што азначае «валасы».
Такім чынам, кроў рухаецца па наступным маршруце: сэрца→артэрыя→артэрыёла→капіляр→венула→вена→сэрца. Гэта называецца цыркуляцыяй. У крывяноснай сістэме ёсць дзве розных «цыркуляцыі». Сістэмны кровазварот — гэта тое, як кроў трапляе ў большую частку цела. Лёгачны кровазварот — гэта тое, як кроў праходзіць праз лёгкія.
Кроў, якая паступае з левага боку сэрца, поўная кіслароду і пажыўных рэчываў. Пажыўныя рэчывы — гэта рэчывы, неабходныя арганізму для жыцця, напрыклад, бялкі, тлушчы, вугляводы, вітаміны і мінералы. Кроў прыносіць у арганізм кісларод і пажыўныя рэчывы.
Кроў у сістэмных артэрыях, якая поўная кіслароду і пажыўных рэчываў, завецца артэрыяльнай крывёй.
Самая вялікая сістэмная артэрыя ў арганізме — гэта аорта. Гэта буйны крывяносны сасуд, якая выходзіць з сэрца. Ад аорты адыходзяць больш дробныя артэрыі. Самыя дробныя артэрыі ператвараюцца ў артэрыёлы.
Самыя дробныя крывяносныя сасуды — капіляры, куды ідзе кроў з артэрыёл. Сістэмныя артэрыёлы ператвараюцца ў капіляры. Там кісларод і пажыўныя рэчывы выходзяць з крыві ў біялагічныя тканкі. Кроў таксама забірае вуглякіслы газ і адходы з тканак. Сетка капіляраў, якая прыносіць кроў у вобласць, называецца капілярным ложам.
На іншым канцы капіляра ён ператвараецца ў венулу. Венулы — гэта самыя дробныя вены. Вены вяртаюць кроў да сэрца. Калі вены вяртаюцца да сэрца, яны зліваюцца і павялічваюцца. Самыя вялікія сістэмныя вены ў арганізме — гэта полая вена. Ёсць дзве полыя вены. Ніжняя полая вена прымае кроў з ніжняй часткі цела ў правы бок сэрца. Верхняя полая вена прымае кроў ад верхняй часткі цела да сэрца.
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/37/Thoracic_aorta.jpg/250px-Thoracic_aorta.jpg)
Гэты рух крыві праходзіць праз лёгкія.
Кроў, якую полыя вены адводзяць да сэрца, поўная вуглякіслага газу. У ёй значна менш кіслароду, чым у сістэмнай артэрыяльнай крыві. Правая частка сэрца выштурхвае вянозную кроў у лёгачную артэрыю. Лёгачная артэрыя адводзіць кроў у лёгкія. У лёгкіх кроў праходзіць праз лёгачнае капілярнае рэчышча. (Капіляры, якія знаходзяцца ў лёгкіх). Тут ён атрымлівае больш кіслароду. Ён таксама выводзіць вуглякіслы газ. (Гэта супрацьлеглае таму, што адбываецца ў капілярных рэчышчах у астатніх частках цела. У сістэмным крывацёку кроў выпадае кісларод і ўбірае вуглякіслы газ).
Пасля лёгачнага капіляра кроў накіроўваецца ў лёгачную вену. Гэтая «лёгачная вянозная кроў» цяпер поўная кіслароду. Лёгачныя вены адводзяць кроў у левы бок сэрца. Затым кроў зноў трапляе ў сістэмны крывацёк.
Вены ад кішэчніку збіраюцца у варотную вену печані перад вяртаннем у правае перадсэрдзе і жалудачак сэрца.
Сэнс гэтага ў наступным. Печань — галоўная хімічная фабрыка арганізма. Яна прымае паток пажыўных рэчываў з кішэчніку і прадуктуе іх у адпаведнасці з патрэбамі арганізма. Яна можа захоўваць лішкі пажыўных рэчываў або вызваляць дадатковыя са сховішча, можа мяняць хімічны склад многіх пажыўных рэчываў і такім чынам прыстасоўваецца да розных відаў ежы, якую пераварвае арганізм.
Зноскі
- ↑ Harper, Douglas. index.php?term=capillary&allowed_in_frame=0 Інтэрнет-этымалагічны слоўнік. Слоўнік этымалогіі ў Інтэрнэце. Праверана 2016-03--08.