ахвяра — Вікіслоўнік
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]
ахвя́ра
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
IPA: []
- прадмет або жывая істота, прынесеныя ў дар бажаству паводле абрадаў некаторых рэлігій ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.
- добраахвотная ўступка, адмаўленне на карысць каго-, чаго-н. ◆ Навука патрабуе ахвяр. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 96. — 968 с.
- пра таго, хто пацярпеў або загінуў ад чаго-н. ◆ Ахвяра вайны.
| Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]
Паходзіць ад ??