цёмны — Вікіслоўнік
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]
цёмны
Прыметнік.
Корань: --.
IPA: []
- пазбаўлены святла, асвятлення ◆ Цёмны пакой. Цёмная ноч. У хаце было цёмна. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 906. — 968 с.
- блізкі па колеры да чорнага ◆ Цёмная хмара. Цёмныя вочы.
- перан. змрочны, пануры, невясёлы ◆ Цёмныя думкі. На душы цёмна.
- перан. неадукаваны, невысокай культуры; адсталы ◆ Цёмны чалавек.
- перан. які выклікае недавер, падазроны ◆ Цёмная асоба. Цёмныя махінацыі. Цёмнае мінулае.
- незразумелы, няясны, заблытаны ◆ Цёмнае пытанне.
- уст. памяшканне для арыштаваных, карцар ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]
Паходзіць ад ??