beogal - Wikeriadur
Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Brezhoneg
 |
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
beogal /ˈbɛwɡal/ verb gwan (anv-gwan-verb : beoget) (displegadur)
- Reiñ e vouezh da glevet ; busellat (diwar-benn ar saout)
- (Dre astenn-ster) Garmiñ en ur leñvañ ; blejal (diwar-benn an dud)
- Reiñ e vouezh da glevet uhel-kenañ, diwar fulor
- Pieds Plats ‘vat a vounte e fri e pep lec'h ha plediñ a rae gant kement tra : ur gwaz strizh ha garv anezhañ, krenañ a rae pep-hini dirazañ, hag adal goulou deiz bete serr-noz e veze klevet o vouboual hag o veogal eus an eil korn d'egile. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 84.)