kerkent ha ma - Wikeriadur
Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Brezhoneg
Etimologiezh
kerkent ha ma :
- kenkent ha ma
- — Da glask an evn bras-se [...], hag a zo nijet kuit kerkent ha m'en deus gwelet ac'hanon. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 19.)
- Mes kerkent ha ma voent diskennet war an douar, ar briñsez a frotas anezhañ gant louzoù a gavas 'barzh ar c'hoad hag e savas dezhañ pastelloù-revr ha kofoù-gar nevez, hag e em gavas ken yac'h ha biskoazh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 145.)
- — [...]. Kerkent ha ma vo aet er-maez ar c'hoad, e kavo ur stêr hag he deus ugent lev a ledander ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 190.)
- — Bep beure ec'h efet d' ar jardin, kerkent ha ma savfet eus ho kwele, hag e kutuilhfet pep a delienn eus ma gwezenn. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 210.)
- Kerkent ha m'o doa great ho muntr, ar zoudarded a en em lakeaz adarre enn hent. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 212.)
- [...] ; pell ac'hano, ha kerkent ha ma c'hellas kaout un tammig anal e krogas d'ober : miaou ! miaou ! ma oa un druez selaou anezhañ. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 65.)