todilhon - Wikeriadur
Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
todilhon /toˈdiʎɔ̃n/ hollek gourel
- Trouz bras (graet gant tud pe draoù) a chomer bouzaret gantañ
- [...], gant an holl dodilhon beselioù, kaozioù, galvadennoù ha bommoù-c'hoarzh a vez e-kerz ar predoù kemeret a-gevret. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 304.)
- Ober un todilhon : ober trouz spontus
- Hennezh a ra un todilhon evel karr an Ankou o tremen dre an heñchoù. — (TBP?, p. ?.)
- M'ho-pije klevet gwasad todillon e-nevoa greet hennez ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 195.)
- Mar ho-pije klevet gwasad todïon e-nevoa graet hennez... (e vijec'h bet spontet). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 249.)