qen – Wiktionary

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

Kasus	Singular	Plural
	unbestimmt	bestimmt	unbestimmt	bestimmt
Nominativ	qen	qeni	qen	qentë
Genitiv (i/e/të/së)	qeni	qenit	qenve	qenve/(qenvet)
Dativ	qeni	qenit	qenve	qenve/(qenvet)
Akkusativ	qen	qenin	qen	qentë
Ablativ	qeni	qenit	qensh	qenve/(qenvet)

Worttrennung:

qen, Plural: qen (qen·të)

Aussprache:

IPA: [c͡çɛn], [cɛn]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] Zoologie: Hund

[2] figurativ, abfällig: Sauhund

Synonyme:

[1] langua

[2] zagar, laro

Unterbegriffe:

[1] qen stani, qen kufiri

Beispiele:

[1, 2]

Redewendungen:

[1] punon si qen, qeni leh atje ku ha, qenit tregoi shkopin, qeni që leh nuk të kafshon, qeni që s’di të lehë, ta sjell ujkun në vathë, kush fle me qenin ngrihet me pleshta (kush fle me qentë ngrihet me pleshta), e vrave qenin, hidhe në përrua

[1] Albanischer Wikipedia-Artikel „Qeni“

[1, 2] fjalorthi.com: „qen“

[1, 2] fjalor.de: „qen“

[1, 2] fjale.al: „qen“