Βήτα - Βικιπαίδεια
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Καλλιτεχνική γραφή | |||
| Ελληνικό αλφάβητο | |||
|---|---|---|---|
| Αα | Άλφα | Νν | Νι |
| Ββ | Βήτα | Ξξ | Ξι |
| Γγ | Γάμμα | Οο | Όμικρον |
| Δδ | Δέλτα | Ππ | Πι |
| Εε | Έψιλον | Ρρ | Ρω |
| Ζζ | Ζήτα | Σσς | Σίγμα |
| Ηη | Ήτα | Ττ | Ταυ |
| Θθ | Θήτα | Υυ | Ύψιλον |
| Ιι | Ιώτα | Φφ | Φι |
| Κκ | Κάππα | Χχ | Χι |
| Λλ | Λάμδα | Ψψ | Ψι |
| Μμ | Μι | Ωω | Ωμέγα |
| Ιστορία | |||
| Αρχαϊκές τοπικές παραλλαγές
| |||
| Σημεία στίξης Συμπλέγματα | |||
| Αριθμοί ϛ (6) ϟ (90) ϡ (900) | |||
| Σε άλλες γλώσσες | |||
| Σχετικά λήμματα | |||
|
|
Το βήτα (παλαιά γραφή: βῆτα· κεφαλαίο Β, πεζό β και ϐ) είναι το δεύτερο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου.. Στη νέα ελληνική αναπαριστά το ηχηρό τριβόμενο διχειλικό σύμφωνο /v/ και το αντίστοιχο αλλόφωνο ενώ στην αρχαία ελληνική αναπαριστούσε το κλειστό /b/.[1] Η σημερινή προφορά του ανάγεται στα ελληνιστικά χρόνια.[2]
Το Β αντιστοιχεί στο γράμμα B, b του λατινικού αλφαβήτου και στα В, в και Б, б του κυριλλικού, τα οποία προήλθαν από το ελληνικό βήτα το οποίο με τη σειρά του ανάγεται στο φοινικικό γράμμα μπεθ, που στα φοινικικά σήμαινε σπίτι. Το όνομα του γράμματος είναι η ελληνική απόδοση της φοινικικής λέξης.[2] Στο Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο συμβολίζει το ηχηρό διχειλικό τριβόμενο σύμφωνο /β/ και σε ορισμένες γλώσσες όπως τα ισπανικά το διχειλικό προσεγγιστικό [β̞].[3]
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία β´=2 και ˏβ =2.000
Το γράμμα β ως σύμβολο το συναντούμε σε διάφορες περιπτώσεις:
- Σωμάτιο βήτα
- Ακτινοβολία βήτα
- Βήτα διάσπαση στη φυσική
- Βορράς
- Βόριο
- Η ταχύτητα ενός αντικειμένου σε σχέση με την ταχύτητα του φωτός (β = v/c) στην ειδική θεωρία της σχετικότητας
- Βητακισμός
- Βήτα έκδοση (beta release) για λογισμικό, δοκιμαστικό στάδιο στην ανάπτυξη λογισμικού.