el.wikipedia.org

Βιττόρε Καρπάτσο - Βικιπαίδεια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Βιττόρε Καρπάτσο
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Vittore Carpaccio (Ιταλικά)
Γέννηση1465[1][2]
Βενετία[3][4]
Θάνατος1526[1][5][6] και Δεκαετία του 1520[4][7]
Βενετία[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Ιδιότηταζωγράφος[9][10][3] και σκιτσογράφος[10]
ΤέκναBenedetto Carpaccio[11]
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
Σημαντικά έργαThe Dream of St. Ursula, Two Venetian Ladies, Miracle of the Holy Cross at the Rialto Bridge, Portrait of a Knight και Legend of Saint Ursula
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Βιττόρε Καρπάτσο (ιταλ.: Vittore Carpaccio, περ. 1465-1525/1526) ήταν Ιταλός ζωγράφος της Ενετικής σχολής.

Γεννήθηκε είτε στην Βενετία είτε στο Καποντίστρια (τότε τμήμα της Βενετίας, σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας. Ο πατέρας του ήταν έμπορος δερμάτων, ενώ η καταγωγή της οικογένειας ήταν από την Ίστρια, γεγονός που εξηγεί τις σχέσεις του με την δαλματική σχολή στη Βενετία.

Είναι πιο γνωστός για το κύκλο εννέα έργων σχετικά με τον Θρύλο της Αγίας Ούρσουλας. Το ύφος ζωγραφικής του είναι κάπως συντηρητικό και δεν έχει επηρεαστεί από τους ουμανιστές της ιταλικής Αναγέννησης. Επηρεάστηκε περισσότερο από τον Αντονέλλο ντα Μεσσίνα και πρωτίστως από τον Τζεντίλε Μπελλίνι, όπως φαίνεται στον κύκλο της Αγίας Ούρσουλας όπου κυριαρχεί η τάση του προς τα ανέκδοτα επεισόδια της Ιστορίας και η λεπτομερής απεικόνιση του βενετσιάνικου πλήθους (Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας). Το έργο του «Το θαύμα του Σταυρού στην γέφυρα του Ριάλτο» θεωρείται προάγγελος των απεικονίσεων της Βενετίας από τους Καναλέττο και Γκουάρντι. Ένας άλλος εικονογραφικός του κύκλος είναι οι «Ιστορίες από την ζωή του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Ιερωνύμου» που φιλοτεχνήθηκε για την Scuola di San Giorgio degli Schiavoni της Βενετίας, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα. Στο έργο αυτό η φαντασία συνδυάζεται με την λεπτομερή αφήγηση. Δύο ακόμη κύκλοι του Καρπάτσο, οι «Ιστορίες της ζωής της Παρθένου» και οι «Ιστορίες του Αγίου Στεφάνου» είναι σήμερα διασκορπισμένοι σε διάφορα μουσεία.

Ο Καρπάτσο ξεχάστηκε σύντομα και μόνο κατά τα τέλη του 19ου αιώνα ο Ράσκιν αποκατέστησε την φήμη του και επανέφερε την εκτίμηση προς το έργο του.

  • Λογχοφόροι και γέροντες, 1490-1493, Φλωρεντία, Ουφίτσι

    Λογχοφόροι και γέροντες, 1490-1493, Φλωρεντία, Ουφίτσι

  • Υπαπαντή, 1491-1510, Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας

    Υπαπαντή, 1491-1510, Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας

  • Ιστορίες της αγίας Ούρσουλας : Η Συνάντηση των μνηστευμένων, 1495, Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας

    Ιστορίες της αγίας Ούρσουλας : Η Συνάντηση των μνηστευμένων, 1495, Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας

  • Άντρας με κόκκινο μπερέ, 1490-1493, Βενετία, Museo Correr

    Άντρας με κόκκινο μπερέ, 1490-1493, Βενετία, Museo Correr

  • Δύο Βενετσιάνες, 1490-1495, Βενετία, Museo Correr

    Δύο Βενετσιάνες, 1490-1495, Βενετία, Museo Correr

  • Το θαύμα του Σταυρού στην γέφυρα του Ριάλτο, 1494, Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας

    Το θαύμα του Σταυρού στην γέφυρα του Ριάλτο, 1494, Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας

  • Ο άγιος Ιερώνυμος και το λιοντάρι στο μοναστήρι, 1502, Βενετία, Scuola di San Giorgio degli Schiavoni

    Ο άγιος Ιερώνυμος και το λιοντάρι στο μοναστήρι, 1502, Βενετία, Scuola di San Giorgio degli Schiavoni

  • Ο άγιος Γεώργιος και ο δράκος, 1502, Βενετία, Scuola di San Giorgio degli Schiavoni

    Ο άγιος Γεώργιος και ο δράκος, 1502, Βενετία, Scuola di San Giorgio degli Schiavoni

  • Ιστορίες της Παρθένου : Τα Εισόδια της Θεοτόκου, 1505, Μιλάνο, Πινακοθήκη Μπρέρα

    Ιστορίες της Παρθένου : Τα Εισόδια της Θεοτόκου, 1505, Μιλάνο, Πινακοθήκη Μπρέρα

  • Νεαρός ιππότης, 1510, Μαδρίτη, Museo Thyssen-Bornemisza

    Νεαρός ιππότης, 1510, Μαδρίτη, Museo Thyssen-Bornemisza

  • Το κήρυγμα του Αγίου Στεφάνου, 1514, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

    Το κήρυγμα του Αγίου Στεφάνου, 1514, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  • Ο Χριστός νεκρός, 1520, Βερολίνο, Πινακοθήκη

    Ο Χριστός νεκρός, 1520, Βερολίνο, Πινακοθήκη

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119432646. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «OPAC SBN» (Ιταλικά) CFIV019637. Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2023.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1977. vittore-carpaccio. Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2023.
  5. ↑ Athenaeum. 5523. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ «AGORHA» (Γαλλικά) 1178. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ (Ιταλικά) Sapere Encyclopedia. De Agostini Editore. 2001. Carpàccio,+Vittóre.
  8. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Vittore-Carpaccio.
  9. ↑ BeWeB. 1555. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2021.
  10. ↑ 10,0 10,1 The Fine Art Archive. 58740. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Νοεμβρίου 2017. 500015121. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  • The Consice Oxford Dictionary of Art and Artists, Ian Chilvers (editor) – Oxford University Press 1990
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Vittore Carpaccio στο Wikimedia Commons