Κάππα - Βικιπαίδεια

Καλλιτεχνική γραφή Μέγα Ετυμολογικόν, 1499
Ελληνικό αλφάβητο
Αα	Άλφα	Νν	Νι
Ββ	Βήτα	Ξξ	Ξι
Γγ	Γάμμα	Οο	Όμικρον
Δδ	Δέλτα	Ππ	Πι
Εε	Έψιλον	Ρρ	Ρω
Ζζ	Ζήτα	Σσς	Σίγμα
Ηη	Ήτα	Ττ	Ταυ
Θθ	Θήτα	Υυ	Ύψιλον
Ιι	Ιώτα	Φφ	Φι
Κκ	Κάππα	Χχ	Χι
Λλ	Λάμδα	Ψψ	Ψι
Μμ	Μι	Ωω	Ωμέγα
Ιστορία
Αρχαϊκές τοπικές παραλλαγές
Σημεία στίξης Συμπλέγματα
Αριθμοί ϛ (6) ϟ (90) ϡ (900)
Σε άλλες γλώσσες
Βακτριανά Μυσικά Λυκιακά Καρικά Γοτθικά Ελληνοϊβηρικά Κοπτικά Παλαιονουβικά Καραμανλήδικα
Σχετικά λήμματα
Πολυτονική γραφή Μικρογράμματη γραφή Ελληνικός κώδικας Μπράιγ Κώδικας Μορς Επιστημονικά σύμβολα
Κατηγορία Κοινά π • σ • ε

Το γράμμα κάππα (επίσης κάπα) (κεφαλαίο Κ, πεζό κ ή ϰ) είναι το δέκατο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στα αρχαία και νέα ελληνικά αντιστοιχεί με το άηχο υπερωικό κλειστό σύμφωνο /k/ που, στην περίπτωση των νέων ελληνικών, πραγματώνεται είτε με τον αντίστοιχο φθόγγο [k] είτε ως ουρανικός [c] έναντι εμπρόσθιων φωνηέντων.^[1] Αναφορικά με την αρχαία μέχρι τον 6ο αι. π.Χ. το <Κ, κ> συμβόλιζε το ουρανικό με τις υπερωικές προφορές να αντιστοιχούν στο γράφημα κόππα <Ϙ, ϙ>. Ανάγεται στο φοινικικό καφ <>^[2] («παλάμη») και αποτέλεσε τη βάση για το ομόγραφα λατινικό και κυριλικό. Χρησιμοποιείται συχνά στην ελληνική γλώσσα

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία κ´ =20

• Λεξιλογικός ορισμός του κάππα στο Βικιλεξικό
• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kappa (letter) στο Wikimedia Commons