Ντενί Βιλνέβ - Βικιπαίδεια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ντενί Βιλνέβ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Denis Villeneuve (Γαλλικά)
Γέννηση	3  Οκτωβρίου 1967[1][2][3] Bécancour[4]
Χώρα πολιτογράφησης	Καναδάς[5]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Κεμπέκ στο Μόντρεαλ και Séminaire Saint-Joseph de Trois-Rivières
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών
Σύντροφος	Tanya Lapointe
Τέκνα	Salomé Villeneuve[6]
Αδέλφια	Martin Villeneuve[7] Claude Villeneuve
Βραβεύσεις	Αξιωματικός του Τάγματος του Καναδά (29  Δεκεμβρίου 2017)[8], Companion of the Ordre des arts et des lettres du Québec (2016)[9], βραβείο του Γενικού Κυβερνήτη για τις Παραστατικές Τέχνες (2011)[10], Canadian Screen Award for Best Screenplay (2001), βραβείο Χιούγκο (2017), Canadian Screen Award for Best Screenplay (2011), Academy of Canadian Cinema and Television Award for Best Achievement in Direction (2001), Academy of Canadian Cinema and Television Award for Best Achievement in Direction (2010), Academy of Canadian Cinema and Television Award for Best Achievement in Direction (2011), Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (2024)[11] και honorary doctor of the Université du Québec à Montréal (2017)[12]
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ντενί Βιλνέβ (Denis Villeneuve, 3 Οκτωβρίου 1967) είναι Γαλλοκαναδός σκηνοθέτης και συγγραφέας. Έγινε αρχικά γνωστός στον Καναδά, όπου κέρδισε τρεις φορές το βραβείο Τζίνι για σκηνοθεσία, για τις ταινίες του Maelström (2001), Polytechnique (2010)^[13] - το οποίο αφορούσε τη σφαγή στο Πολυτεχνείο του Μόντρεαλ και την ταινία Μέσα από τις φλόγες (Incendies) το 2011.^[14] Η ταινία Μέσα από τις φλόγες ήταν επίσης υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2010 και έφερε τον Βιλνέβ στο προσκήνιο.^[15]

Ο Βιλνέβ στη συνέχεια μετακινήθηκε από το Κεμπέκ στο Χόλιγουντ, όπου συνεργάστηκε με ηθοποιούς πρώτης τάξης στις ταινίες Prisoners και Ο άνθρωπος αντίγραφο (πρωτότυπος τίτλος Enemy) το 2013 και Sicario: Ο εκτελεστής (2015). Στη συνέχεια στράφηκε στην επιστημονική φαντασία, σκηνοθετώντας την ταινία Η Άφιξη, η οποία ήταν υποψήφια για 8 όσκαρ, ανάμεσα στα οποία ήταν τα όσκαρ καλύτερης ταινίας και καλύτερου σκηνοθέτη. Στη συνέχεια σκηνοθέτησε τη συνέχεια της ταινίας Blade Runner, με τίτλο Blade Runner 2049.^[15]

• Cosmos (1996)
• Un 32 août sur terre (1998)
• Maelström (2000)
• Polytechnique (2009)
• Μέσα από τις φλόγες (2010)
• Prisoners (2013)
• Ο άνθρωπος αντίγραφο (2013)
• Sicario: Ο εκτελεστής (2015)
• Η Άφιξη (2016)
• Blade Runner 2049 (2017)
• Dune (2021)
• Dune: Μέρος Δεύτερο (2024)