el.wikipedia.org

Πολύδωρος (γιος του Κάδμου) - Βικιπαίδεια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πολύδωρος
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΘήβες
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝυκτηίς
ΤέκναΛάβδακος[1]
ΓονείςΚάδμος[2][1] και Αρμονία[2][1]
ΑδέλφιαΣεμέλη
Αυτονόη
Ινώ
Αγαύη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς της Θήβας
δεδομένα

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Πολύδωρος ήταν βασιλιάς της Θήβας, γιος του Κάδμου και της Αρμονίας, και αδελφός της Σεμέλης, της Αγαύης, της Ινώς και της Αυτονόης.[3][4] Ονομάστηκε «Πολύδωρος», επειδή στον γάμο του δέχτηκε πολλά δώρα από τους θεούς. Ο γιος και διάδοχος του ήταν ο Λάβδακος από την Νυκτηίδα, κόρη του Νυκτέα.[5] O Πολύδωρος γεννήθηκε μετά τις αδελφές του, αυτό έκανε τον Κάδμο πολύ χαρούμενο επειδή επιθυμούσε να αποκτήσει διάδοχο.[6]

Την εποχή που οι γονείς του αναχώρησαν στην μετέπειτα Ιλλυρία παρέδωσαν τον θρόνο στον Πολύδωρο, ο Πενθέας γιος του Εχίονα ενός από τους 5 Σπαρτούς και της αδελφής του Αγαύης σφετερίστηκε τον θρόνο και τον έστειλε εξορία.[7] Ο Διόνυσος γιος της Σεμέλης έπεισε την Αγαύη και τις Μαινάδες να δολοφονήσουν τον Πενθέα.[8] Ο Πολύδωρος επέστρεψε στον θρόνο των Θηβών και παντρεύτηκε την κόρη του Νυκτέα Νυκτηίδα.[9] Την εποχή που ο γιος του Λάβδακος ήταν ακόμα μικρός ο Πολύδωρος πέθανε πρόωρα από άγνωστο λόγο, άφησε διάδοχο του τον μικρό Λάβδακο υπό την κηδεμονία του πεθερού του Νυκτέα.[9][10] Ο Παυσανίας γράφει ότι ο Πολύδωρος διαδέχθηκε τους γονείς του στον θρόνο την εποχή που μετανάστευσαν βόρεια στην περιοχή που ζούσαν οι Ιλλυριοί Εγχέλιοι, αυτή είναι ωστόσο η μοναδική πηγή στην εποχή της.[11][12] Την ώρα που ο Δίας έριξε από τον ουρανό έναν κεραυνό με τον οποίο σκοτώθηκε η Σεμέλη έπεσε και ένα κομμάτι ξύλου, ο Πολύδωρος το στόλισε με μπρούτζο και το λάτρεψε ως "Απόλλωνα Κάδμειο".[13]

Γενεαλογία των Αργείων σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία
ΊναχοςΜελία
ΔίαςΙώΦορωνέας
ΈπαφοςΜέμφις
ΠοσειδώναςΛιβύη
ΒήλοςΑγχινόηΑγήνωρΤηλέφασσα
ΔαναόςΕλεφαντίδαΑίγυπτοςΚάδμοςΑρμονίαΚίλικαςΦοίνιξΔίαςΕυρώπη
ΥπερμνήστραΛυγκέαςΠολύδωροςΑγαύηΑυτονόηΙνώΣεμέληΔίαςΣαρπηδόναςΡαδάμανθυςΜίνωας
ΆβανταςΩκάλειαΔιόνυσος
ΑκρίσιοςΕυρυδίκη
ΔίαςΔανάη
Περσέας
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Polydorus» (Ρωσικά)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Timothy Gantz: «Mythes de la Grèce archaïque» (Γαλλικά) Éditions Belin. Παρίσι. 2004. σελ. 1390. ISBN-13 978-2-7011-3067-5. ISBN-10 2-7011-3067-0.
  3. Ησίοδος, Θεογονία 978; Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, 3.4.2; Διόδωρος Σικελιώτης, 4.2.1; Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά 5.208
  4. Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά 5.298
  5. Ηρόδοτος, 5.59; Ευριπίδης, Φοίνισσαι 1
  6. Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά 5.207
  7. Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά 46.259
  8. Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου 3.5.2.
  9. 9,0 9,1 Γάιος Ιούλιος Υγίνος, Fabulae 76
  10. Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου 3. 5. 5
  11. Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, 3.5.5; Παυσανίας, 2.6.2 & 9.5.4
  12. Παυσανίας, 9.5.3
  13. Παυσανίας, 9.12.4
  • Apollodorus. The Library, with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921.
  • Arrian. The Anabasis of Alexander, translated by Edward James Chinnock (d. 1920), from the Hodder and Stoughton edition of 1884.
  • Diodorus Siculus. The Library of History translated by Charles Henry Oldfather (1887–1954), from the Loeb Classical Library edition of 1933.
  • Euripides. The Phoenissae, translated by E. P. Coleridge. New York. Random House. 1938.
  • Herodotus. The Histories with an English translation by A. D. Godley. Cambridge. Harvard University Press. 1920.
  • Hesiod. The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation by Hugh G. Evelyn-White. Theogony. Cambridge, MA.,Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1914.
  • Hyginus. Fabulae from The Myths of Hyginus, translated and edited by Mary Grant. University of Kansas Publications in Humanistic Studies, no. 34.
  • Pausanias. Description of Greece with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1918.
  • Sophocles. The Oedipus Tyrannus of Sophocles. Edited with introduction and notes by Sir Richard Jebb. Sir Richard Jebb. Cambridge. Cambridge University Press. 1887.
  • William Smith. A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology vs Polydorus. London. John Murray: printed by Spottiswoode and Co., New-Street Square and Parliament Street. 1849.