en.wiktionary.org

буни - Wiktionary, the free dictionary

From Wiktionary, the free dictionary

бунӣ (buņī)

  1. death
  2. corpse
  • IPA(key): [ˈbuni]
  • Hyphenation: бу‧ни

Inherited from Proto-Slavic *buniti.

буни (buni) third-singular presentimpf (perfective збуни)

  1. (transitive) to confuse

Conjugation of буни (imperfective, present in )

l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine бунел adjectival participle бунет
feminine бунела adverbial participle бунејќи
neuter бунело verbal noun бунење
plural бунеле perfect participle бунето
present imperfect aorist imperative
1st singular бунам бунев
2nd singular буниш бунеше буни
3rd singular буни бунеше
1st plural буниме буневме
2nd plural буните буневте бунете
3rd plural бунат бунеа
Compound tenses
perfect сум бунел present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect имам бунето present of има + perfect participle
pluperfect бев бунел imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect имав бунето imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал бунето perfect of има + perfect participle
future ќе бунам ќе + present
има-future ќе имам бунето future of има + perfect participle
future in the past ќе бунев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав бунето future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум бунел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал бунето future reported of има + perfect participle
conditional би бунел би + imperfect l-participle
има-conditional би имал бунето conditional of има + perfect participle

See the etymology of the corresponding lemma form.

буни (buni)

  1. inflection of буна f (buna):
    1. indefinite plural
    2. vocative plural