farga - Wiktionary, the free dictionary
From Wiktionary, the free dictionary
Inherited from Latin fābrica. Compare Occitan farga (Old Occitan faurga), French forge, Spanish fragua. Doublet of fàbrica and forja, borrowed from Latin and French respectively.
farga f (plural fargues)
- “farga” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “farga” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- Rhymes: -arka
farga (weak verb, third-person singular past indicative fargaði, supine fargað)
farga — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að farga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fargað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fargandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég farga | við förgum | present (nútíð) |
ég fargi | við förgum |
þú fargar | þið fargið | þú fargir | þið fargið | ||
hann, hún, það fargar | þeir, þær, þau farga | hann, hún, það fargi | þeir, þær, þau fargi | ||
past (þátíð) |
ég fargaði | við förguðum | past (þátíð) |
ég fargaði | við förguðum |
þú fargaðir | þið förguðuð | þú fargaðir | þið förguðuð | ||
hann, hún, það fargaði | þeir, þær, þau förguðu | hann, hún, það fargaði | þeir, þær, þau förguðu | ||
imperative (boðháttur) |
farga (þú) | fargið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fargaðu | fargiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
farga
- inflection of farge:
- simple past
- past participle
farga f
farga (present tense fargar, past tense farga, past participle farga, passive infinitive fargast, present participle fargande, imperative farga/farg)
- Alternative form of farge
From Old Occitan faurga (compare Catalan farga), from Latin fābrica (compare French forge, Spanish fragua). Compare also fabrica, fabrega.
farga f (plural fargas)