en.wiktionary.org

fleyta - Wiktionary, the free dictionary

From Wiktionary, the free dictionary

Likely from Russian фле́йта (fléjta).

  • Hyphenation: fley‧ta

fleyta (definite accusative fleytanı, plural fleytalar)

  1. flute

From Italian flauto (“flute”).

  • Hyphenation: fley‧ta

fleyta

  1. flute
  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[1], Simferopol: Dolya, →ISBN

fleyta f (genitive singular fleytu, nominative plural fleytur)

  1. small boat
    Synonym: kæna

Declension of fleyta (feminine)

fleyta (weak verb, third-person singular past indicative fleyti, supine fleytt)

  1. to set afloat [with dative]
  2. to skim off [with accusative]

fleyta — active voice (germynd)

infinitive
(nafnháttur) 		að fleyta
supine
(sagnbót) 		fleytt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		fleytandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég fleyti við fleytum present
(nútíð) 		ég fleyti við fleytum
þú fleytir þið fleytið þú fleytir þið fleytið
hann, hún, það fleytir þeir, þær, þau fleyta hann, hún, það fleyti þeir, þær, þau fleyti
past
(þátíð) 		ég fleytti við fleyttum past
(þátíð) 		ég fleytti við fleyttum
þú fleyttir þið fleyttuð þú fleyttir þið fleyttuð
hann, hún, það fleytti þeir, þær, þau fleyttu hann, hún, það fleytti þeir, þær, þau fleyttu
imperative
(boðháttur) 		fleyt (þú) fleytið (þið)
Forms with appended personal pronoun
fleyttu fleytiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
infinitive
(nafnháttur) 		að fleytast
supine
(sagnbót) 		fleyst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		fleytandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég fleytist við fleytumst present
(nútíð) 		ég fleytist við fleytumst
þú fleytist þið fleytist þú fleytist þið fleytist
hann, hún, það fleytist þeir, þær, þau fleytast hann, hún, það fleytist þeir, þær, þau fleytist
past
(þátíð) 		ég fleyttist við fleyttumst past
(þátíð) 		ég fleyttist við fleyttumst
þú fleyttist þið fleyttust þú fleyttist þið fleyttust
hann, hún, það fleyttist þeir, þær, þau fleyttust hann, hún, það fleyttist þeir, þær, þau fleyttust
imperative
(boðháttur) 		fleyst (þú) fleytist (þið)
Forms with appended personal pronoun
fleystu fleytisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

From Proto-Germanic *flautijaną, causative of *fleutaną and Old Norse fljóta. Ultimately from the Proto-Indo-European root *plewd- (“to flow, run”).

fleyta (singular past indicative fleytti, plural past indicative fleyttu, past participle fleyttr)

  1. (transitive) to set afloat, launch
  2. (transitive) to lift slightly from the ground
  • Zoëga, Geir T. (1910) “fleyta”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive