gera - Wiktionary, the free dictionary
From Wiktionary, the free dictionary
gera
géra (Basahan spelling ᜄᜒᜍ)
From Old Norse gera, gøra, gørva, from Proto-Germanic *garwijaną.
gera (third person singular past indicative gjørdi, supine gjørt)
From Danish gære, from German gären.
gera (third person singular past indicative geraði, supine gerað)
- gjöra (mostly archaic)
From Old Norse gera, gøra, gørva, from Proto-Germanic *garwijaną.
gera (weak verb, third-person singular past indicative gerði, supine gert)
- to do [with accusative]
Hvað ertu að gera?
- What are you doing?
Letingjar gera aldrei neitt.
- Loafers never do anything.
- to make [with accusative]
- to arbitrate, to determine
- (impersonal) used with nouns denoting a weather condition to indicate that that type of weather is going on
Það gerði rigningu.
- It rained.
gera — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að gera | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gert | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gerandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég geri | við gerum | present (nútíð) |
ég geri | við gerum |
þú gerir | þið gerið | þú gerir | þið gerið | ||
hann, hún, það gerir | þeir, þær, þau gera | hann, hún, það geri | þeir, þær, þau geri | ||
past (þátíð) |
ég gerði | við gerðum | past (þátíð) |
ég gerði | við gerðum |
þú gerðir | þið gerðuð | þú gerðir | þið gerðuð | ||
hann, hún, það gerði | þeir, þær, þau gerðu | hann, hún, það gerði | þeir, þær, þau gerðu | ||
imperative (boðháttur) |
ger (þú) | gerið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gerðu | geriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að gerast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gerst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gerandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég gerist | við gerumst | present (nútíð) |
ég gerist | við gerumst |
þú gerist | þið gerist | þú gerist | þið gerist | ||
hann, hún, það gerist | þeir, þær, þau gerast | hann, hún, það gerist | þeir, þær, þau gerist | ||
past (þátíð) |
ég gerðist | við gerðumst | past (þátíð) |
ég gerðist | við gerðumst |
þú gerðist | þið gerðust | þú gerðist | þið gerðust | ||
hann, hún, það gerðist | þeir, þær, þau gerðust | hann, hún, það gerðist | þeir, þær, þau gerðust | ||
imperative (boðháttur) |
gerst (þú) | gerist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gerstu | geristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
(to make):
- gera áttavilltan (“to disorient, to disorientate”)
- gera höfðinu styttri, höfðinu styttri (“to cut of someone's head, to make them shorter by the height of their head”)
- gera villu
- gera vísu
- um að gera
(to arbitrate):
(uncategorized):
- eins og við gerðum ráð fyrir
- ekkert við að gera
- gera að fiski
- gera að gamni sínu
- gera að sári
- gera að verkum
- gera af sér
- gera á hluta
- gera á sig
- gera ekkert
- gera ekkert í
- gera ekkert til
- gera grein fyrir
- gera í buxurnar
- gera rangt til
- gera ráð fyrir
- gera sér lítið fyrir
- gera sér ljóst
- gera sér upp
- gera sig til
- gera til geðs
- gera um mál
- gera upp
- gera upp á milli
- gera upp hús
- gera upp reikning
- gera upp vél
- gera upp við sig
- gera út
- gera út af við
- gera út mann til
- gera við
- gera villu
- gerast
- gerðu svo vel
- gerður
- til þess að gera
gera (infinitive kũgera)
- to count, to measure, to reckon[1]
- Mũndũ ageraga maimwo, ndageraga maheo. ― One counts refusals, does not count gifts.[2]
- to pass through
(Nouns)
- ^ “gera” in Benson, T.G. (1964). Kikuyu-English dictionary, p. 108. Oxford: Clarendon Press.
- ^ Cagnolo, C. (1933). The Akikuyu: Their Customs, Traditions and Folklore, p. 220. Nyeri, Kenya: Akikuyu in the Mission Printing School.
- ^ Armstrong, Lilias E. (1940). The Phonetic and Tonal Structure of Kikuyu, pp. 302–303. Rep. 1967. (Also in 2018 by Routledge).
gerà
gera f
gera
- (Moa) water
- jera (Wetan)
- Leti (2004, →ISBN, page 29 (comparative wordlist)
From Proto-Germanic *garwijaną (“to prepare”).
gera (singular past indicative gerði, plural past indicative gerðu, past participle gerðr)
- Icelandic: gjöra, gera
- Faroese: gera
- Norwegian Nynorsk: gjera; (dialectal) gjårå, gjara, gjøra, gjørå, gjørø
- Jamtish: gjara
- Elfdalian: djärå
- Old Swedish: gø̄ra, gæra, giora
- Swedish: göra
- Old Danish: gøræ
- Old Gutnish: giera
- → Middle English: gerren, garren, garen
- Richard Cleasby, Guðbrandur Vigfússon (1874) “göra”, in An Icelandic-English Dictionary, 1st edition, Oxford: Oxford Clarendon Press
- Rhymes: -ɛɾɐ
gera
- inflection of gerar:
a gera (third-person singular present gerează, past participle gerat) 1st conjugation
- to manage
Borrowed from Spanish guierra, from Early Medieval Latin werra, from Frankish *werru (“confusion; quarrel”).
- (Standard Tagalog) IPA(key): /ˈɡeɾa/ [ˈɡɛː.ɾɐ]
- Rhymes: -eɾa
- Syllabification: ge‧ra
- Homophone: Guerra
gera (Baybayin spelling ᜄᜒᜇ)
- Alternative form of giyera
gera
gera