itiraf - Wiktionary, the free dictionary

From Wiktionary, the free dictionary

From Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).

• Hyphenation: i‧ti‧raf

itiraf

1. confession

• itiraf etmek (“to confess”)

• “itiraf”, in Luğatçıq (in Russian)

Inherited from Ottoman Turkish اعتراف, from Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).

itiraf (definite accusative itirafı, plural itiraflar)

1. confession
2. admission

• itiraf etmek
• itirafçı

• irfan

• Nişanyan, Sevan (2002–) “itiraf”, in Nişanyan Sözlük