eo.wikipedia.org

Babilona Talmudo - Vikipedio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

תַּלְמוּד בָּבְלִי‎
sankta libro
Aŭtoroj
Aŭtoro Rav Ashi, Ravina I, Ravina II, Amoraim
Lingvoj
Lingvo juda babilonia aramea lingvo
Eldonado
Ĝenro rabena literaturo

v • d • r

La Babilona Talmudo (hebree: תלמוד בבלי) (transliterume: Talmud Babli) estas kolekto de eseoj resumantaj la saĝecon de Halaĥo aŭ juda juro. Ĉi tiu versio de la Talmudo estis verkita de la saĝuloj kaj kleruloj de la popolo de Israelo inter la tria jarcento kaj ĝis la fino de la kvina jarcento, en Babilono fare de la ekzilitoj de la Izraela Lando. Ĉi tiu teksto estis verkita ĉefe kiel komento pri la instruoj de antaŭaj generacioj de kleruloj, rilate la Miŝno kaj la Gemarao.[1][2]

Fronto de la Babilona Talmudo de la traktato Berachot (benoj) en la Vilna eldono. La talmuda teksto estas en la centro kaj ĉirkaŭita de la teksto de pluraj komentistoj: la komentoj de Raŝi unuflanke kaj la aldonoj de la Tosafistoj ĉe la alia. Ĉi tiu formato estis akceptita antaŭ pli ol 500 jaroj.
  1. ↑ יוצאים מן הכלל הם סדר זרעים וסדר טהרות שלהם אין תלמוד בבלי, למעט מסכת ברכות (מסדר זרעים) ומסכת נידה (מסדר טהרות). רש"י מסביר שגופי הלכות אלו עסקו בסוגיות הקשורות למצוות התלויות בארץ, ולכן האמוראים בבבל לא עסקו בהן באופן רציף.
  2. ↑ Raz-Krakotzkin, Amnon. (2007) The censor, the editor, and the text: The Catholic Church and the shaping of the jewish canon in the sixteenth century (angle), p. 32. ISBN 0812240111.