Georgo Plantaĝeneto (duko de Clarence) - Vikipedio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Georgo Plantaĝeneto
Persona informo
Naskiĝo	21-an de oktobro 1449 en Dublina Kastelo
Morto	18-an de februaro 1478 (28-jaraĝa) en Turo de Londono
Mortis per	Ekzekuto per dronigo vd
Tombo	Tewkesbury Abbey (en) vd
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando (Britio) vd
Familio
Dinastio	Jorkoj vd
Patro	Rikardo el Jorko, 3-a Duko de Jorko vd
Patrino	Cecily Neville, Duchess of York (mul) vd
Gefratoj	Anne de Jorko, dukino de Exeter, Elizabeto de Jorko, dukino de Suffolk, Margareta de Jorko, Eduardo la 4-a de Anglio, Edmundo, grafo de Rutland kaj Rikardo la 3-a de Anglio vd
Edz(in)o	Isabel Neville, Duchess of Clarence (en) (1469 (Gregoria)–) vd
Infanoj	Margaret Pole, Countess of Salisbury (en) , Eduardo Plantaĝeneto, Anne Plantagenet (en) , Richard Plantagenet (en) vd
Profesio
Okupo	politikisto vd
Postenoj Postenoj ano de Ĉambro de Lordoj (–nekonata valoro) vd
Honorigoj Honorigoj  Ordeno de la Ĝartero vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Georgo Plantaĝeneto (naskiĝis la 21-an de oktobro 1449, mortis la 18-an de februaro 1478) estis frato de Eduardo la 4-a (Anglio) kaj Rikardo la 3-a (Anglio).

Li estis filo de Rikardo Plantaĝeneto (3-a duko de Jorko) kaj Cecily Neville, kaj naskiĝis en Dublino. En 1461, post sia surtroniĝo, lia frato Eduardo nomumis lin duko de Clarence, kiu estis titolo de tempo al tempo posedata de anoj de la angla reĝa familio.

La 11-an de julio 1469, en Calais, George edziĝis al Izabela Neville, filino de Rikardo Neville (16-a grafo de Warwick).

Komence Georgo lojale subtenis la pretendon de sia frato al la angla trono. Tamen lia bopatro forlasis Eduardon kaj iris al Francio por alianciĝi al Margareta de Anĵuo (edzino de la detronigita Henriko la 6-a). Georgo kuniĝis kun sia bopatro en Francio, akompanate de sia graveda edzino. la 16-an de aprilo 1570, sur ŝipo tre proksima al Calais, ŝi naskis ilian unuan idon, Anne, kiu post nelonge mortis.

Georgo esperis ke, helpe de sia bopatro, li anstataŭus sian fraton kiel reĝo de Anglio. Tamen baldaŭ li konsciis ke tio ne okazus: la grafo de Warwick edzigis sian pli junan filinon Anne al la heredonto de Henriko la 6-a, Eduardo de Westminster (princo de Kimrio). Georgo alianciĝis al Henriko, kiu rekompencis lin per deklaro ke, se Eduardo de Westminster mortus, Georgo estus lia heredonto.

La grafo de Warwick fine ne sukcesis retronigi Henrikon, kaj li mem mortis dum batalo. Eduardo la 4-a pardonis sian fraton kaj redonis al li sian favoron. Per sia edziĝo Georgo rajtis heredi la titolon grafo de Warwick, sed ne ĉiujn bienojn de sia bopatro, ĉar lia pli juna frato Rikardo (duko de Gloucester) (la estonta Rikardo la 3-a) edziĝis al Anne Neville, filino de lia bopatro. Rikardo kaj Georgo rivalis, sed fine Rikardo superis Georgon, kiu ege malkontentis.

Izabelo Neville mortis la 22-an de decembro 1476, aŭ pro akuŝ-malsano aŭ pro ftizo.

Georgo komplotis kontraŭ sia frato Eduardo la 4-a, kaj estis malliberigata en la Turo de Londono. Kulpigite de ŝtatperfido, li ekzekutiĝis en la Turo la 18-an de februaro 1478. Laŭ tradicio li estis dronata en barelego de malvazio-vino. Li kaj lia edzino entombiĝis en Abatejo Tewkesbury, Gloucestershire.

Georgo kaj lia edzino Izabela havis kvar gefilojn:

• Anne (n. la 16-an de aprilo 1470) kiu mortis nelonge post sia naskiĝo (aŭ eble mortnaskiĝis)
• Margaret Pole (8-a grafino de Salisbury) (1473-1541)
• Eduardo Plantaĝeneto (17-a grafo de Warwick) (1475-1499)
• Rikardo (n. la 6-an de oktobro 1476, m. la 1-an de januaro 1477)