Multaj fonetikistoj konsideras ilin, aŭ almenaŭ la tiel-nomatajn frikativojn, kiel transirajn statojn de la gloto sen ia loko de artikulacio kian havas aliaj konsonantoj; fakte, iuj entute ne konsideras ilin kiel konsonantojn. Tamen, almenaŭ la glota plozivo kondutas kiel tipa konsonanto en lingvoj kia Tsou ("Tsou" en Tajvano).

Glotaj konsonantoj en la Internacia Fonetika Alfabeto:

IFA	Priskribo	Ekzemplo
Lingvo	Ortografio	IFA	Signifo
ʔ	glota plozivo (senvoĉa)	Havaja	‘okina	[ʔo.ˈki.na]	‘okina^[1]
ɦ	glota frotsono voĉa	Ĉeĥa	Praha	[pra.ɦa]	Prago
h	glota frotsono senvoĉa	Angla	hat	[hæt]	ĉapelo

La "frikativoj" ne estas veraj frikativoj. Temas pri tradicia uzo de la vorto. Ili anstataŭe prezentas transirajn statojn de la gloto (fonado) sen specifa loko de artikulacio. [h] estas sevoĉa transiro; [ɦ] estas spirvoĉa transiro, kaj povus transskribiĝi kiel [h̤].

La glota plozivo troviĝas en multaj lingvoj. Ofte ĉiujn vokalajn komenciĝojn antaŭas glota plozivo; ekzemple, en la germana. En la havaja la glotan plozivon signas unuopa malferma citilo <‘>. Iuj alfabetoj uzas diakritajn signojn por la glota plozivo, kia la hamzo <ء> en la Araba alfabeto; en multaj lingvoj de Mezameriko, la Latina litero <h> estas uzata por la glota plozivo.

Pro tio ke la gloto laŭnecese estas fermita por la glota plozivo, ĝi ne povas esti voĉa.

↑ 'okina: Glota signo en multaj polineziaj lingvoj.