Henriko la 7-a (Sankta Romia Imperio) - Vikipedio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Henriko la 7-a
Persona informo
Naskiĝo	ĉ. 1275 en Valenciennes
Morto	24-an de aŭgusto 1313 en Buonconvento
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	nekonata valoro vd
Tombo	Katedralo de Pizo Henry VII's tomb (en) vd
Familio
Dinastio	Luksemburga dinastio vd
Patro	Henriko la 6-a, grafo de Luksemburgo vd
Patrino	Beatrice d'Avesnes (en) vd
Gefratoj	Margareta de Luksemburgo, Baldueno de Luksemburgo kaj Walram, filo de Henriko la 6-a vd
Edz(in)o	Margareta de Brabanto (1292 (Gregoria), 1292 (Gregoria)–) vd
Infanoj	Johano de Luksemburgo, Maria de Luksemburgo, Beatrico de Luksemburgo vd
Profesio
Okupo	mecenato vd
Postenoj Postenoj Sankta Romia Imperiestro (1312–1313) grafo de Luksemburgo (1288 (Gregoria)–1313 (Gregoria)) vd
Romia-germana reĝo de la Sankta Romia Imperio ekde 1312 imperiestro
Dum	1308-1313
Antaŭulo	Albreĥto la 1-a de Aŭstrio
Sekvanto	Ludoviko la Bavaro
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Henriko la 7-a germane Heinrich VII., (naskiĝis ĉ. 1275, mortis la 24-an de aŭgusto 1313)^[1] estis la Reĝo de Germanio (aŭ Rex Romanorum) ekde 1308 kaj Sankta Romia Imperiestro ekde 1312. Li estis la unua imperiestro de la Luksemburga dinastio. Dum sia mallonga kariero li plifortigis la imperiajn interesojn en Italio, kiu estis engaĝiĝinta en internaj militoj inter la partianoj de Gelfoj kaj Gibelinoj, kaj inspiris la laŭdojn de Dino Compagni kaj de Dante Alighieri; tamen, lia tro frua morto malhelpis liajn planojn.

Henriko ekvenis en nordan Italion en Oktobro 1310, dum lia plej aĝa filo Johano restis en Prago kiel Imperia Vikario.^[2] Kiam li trapasis la Alpojn kaj veturis en la Lombardan ebenaĵon, nobeloj kaj episkopoj de Gelfoj kaj Gibelinoj rapide salutis lin, kaj Dante cirkuligis optimisman malferman leteron direktitan al la regantoj kaj al la popolo.^[3] Kiel Imperiestro, Henriko estis planinta restaŭri la gloron de la Sankta Romia Imperio, sed li ne enkalkulis la tre akre dividitan ŝtataron kiu Italio estis iĝinta.^[4] Jardekoj de militoj kaj konfliktoj estis aperigintaj dekduojn da sendependaj urbo-ŝtatoj, ĉiuj el ili laŭnome Gelfa aŭ Gibelina,^[5] organizite de ĉu urbaj nobeloj subtenantaj povegan reganton (kia Milano), aŭ de plialtiĝanta ne-nobela komercista klasaro formiginta oligarkajn respublikajn ŝtatojn (kia Florenco).^[6]

• Listo de Imperiestroj de la Sankta Romia Imperio

• Canduci, Alexander (2010), Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9, ISBN 978-1-74196-598-8
• Jones, Michael, The New Cambridge Medieval History, Vol. VI: c. 1300-c. 1415, Cambridge University Press, 2000
• Kleinhenz, Christopher, Medieval Italy: an encyclopedia, Volume 1, Routledge, 2004

v • d • r Dinastianoj el la Luksemburga dinastio
Valramo la 4-a de Limburgo⚭ Ermesinda Henriko la 5-a, la Blonda 1247-81 Henriko la 6-a 1281-88 Henriko la 7-a 1288-1313♔ 1308- 1312-13 Baldueno de Treviro 1307–1354 Johano, "la Blinda" 1313–46 1311–46 1311–33“” 1311–35⚭ Elizabeto de Bohemio Karlo la 4-a 1346–1353 1347–1378 1333–1349♔ 1346- 1355-78 Johano Henriko 1349-75⚭ Margareta de Tirolo Venceslao 1353-54 grafo 1354-83 duko (⚯)Nikolao 1350-58 Venceslao 1383–1388 1363-1419♔ 1376-1400 1373-78 Sigismondo 1378-88 1411-15 1387-1437 1419-1437♔ 1411- 1433-37 Jodoko (Jobst)de Moravio 1375-1411 1388-1411 1388-1411♔ 1410-1411 Johano Sobeslao 1387-94
Simboloj	Gravaj regantoj el la luksemburga dinastio, kun jaroj de regado. ⚭ = edzino (ne ĉiam la patrino de la montritaj infanoj) (⚯) = ekstergeedza infano = ĝis 1354 grafo, ekde 1354 duko de Luksemburgo = imperiestro de la Sankta Romia Imperio ♔ = Rom-germana reĝo = Ĉefepiskopo de Treviro = Reĝo de Bohemio = Margrafo de Moravio “” = Titulara reĝo de Pollando = Patriarko de Akvilejo = Margrafo de Brandenburgio = Reĝo de Hungario kaj Kroatio

Kategorioj:

• Mortintoj en 1313
• Viroj
• Naskiĝintoj en 1275
• Naskiĝintoj la 12-an de julio
• Mortintoj la 24-an de aŭgusto
• Gelfoj kaj Gibelinoj
• Imperiestroj de la Sankta Romia Imperio
• Luksemburga dinastio