Siraĥ - Vikipedio

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ
sankta libro • literatura verko
Aŭtoroj
Aŭtoro	Ben Sira
Lingvoj
Lingvo	hebrea lingvo
Eldonado
Ĝenro	prisaĝa libro
v • d • r

La Saĝeco de Siraĥ ankaŭ nomata nur La Saĝeco aŭ simple Siraĥ aŭ Ecclesiasticus (t. e., La Libro de la Eklezio) estas unu el dua-kanonaj libroj de la Biblio.

Hebrea biblio
Tanaĥo Leĝo de Moseo (Torah) • Libro de Genezo • Libro de Eliro • Libro de Levidoj • Libro de Nombroj • Libro de readmono Profetaj libroj (Nevi'im) Unuaj profetoj • Josuo • Juĝistoj • 1-a libro de Samuel • 2-a libro de Samuel • 1 Reĝoj • 2 Reĝoj Postaj profetoj • Jesaja • Jeremia • Jeĥezkel Malgrandaj profetoj • Hoŝea • Joel • Amos • Obadja • Jona • Miĥa • Naĥum • Ĥabakuk • Cefanja • Ĥagaj • Zeĥarja • Malaĥi La skribaĵoj (Ketuvim) Poetaj libroj • Psalmoj • Proverboj • Ijob Kvin solenaj volvolibroj • Alta kanto de Salomono • Rut • Plorkanto • Predikanto (Kohelet) • Ester Historiaj libroj • Daniel • Ezra • Neĥemja • 1-a Kroniko • 2-a Kroniko
Judisma portalo Malnova Testamento Pentateŭko • Libro de Genezo • Libro de Eliro • Libro de Levidoj • Libro de Nombroj • Libro de Readmono Historiaj libroj • Josuo • Juĝistoj • Rut • 1-a de Samuel • 2-a de Samuel • 1 Reĝoj • 2 Reĝoj • 1-a Kroniko • 2-a Kroniko • Ezra • Neĥemja • Ester Saĝeco & Poetaro • Ijob • Psalmoj • Proverboj • Predikanto • Alta Kanto de Salomono Profetaj libroj Grandaj profetoj • Jesaja • Jeremia • Plorkanto • Jeĥezkel • Daniel Malgrandaj profetoj • Hoŝea • Joel • Amos • Obadja • Jona • Miĥa • Naĥum • Ĥabakuk • Cefanja • Ĥagaj • Zeĥarja • Malaĥi
v • d • r

Komence de la dua jarcento a. K. hebree lingve verkita (ĉe la Morta Maro plurajn hebrealingvajn fragmentojn oni trovis), nun estas tradukita al la esperanta el la unika greka de la Septuaginto. En la kanono ĝin ne entenas protestantoj kaj hebreoj.

Ŝajnas ke la libro estis verkita por haltigi eliron de hebreoj el propraj religiaj vivkonceptadoj al tiuj de helenismo. Preskaŭ ĉiuj duakanonaj verkoj manifestas tiun celon: evidente la forlaso okazis malgraŭ la tradicia obstina hebrea korinklino al siaj moroj kaj kutimoj. Temas ne pri mirinda filozofia katedralo, sed pri kolekto de moralaj sentencoj, kiuj ne ambicias resumi ĉion ekzistantan: ĉiu el ili havas valoron preskaŭ el si mem por konanto de la tradicio hebrea.