William Ramsay - Vikipedio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

William Ramsay
Nobel-premiito
Persona informo
William Ramsay
Naskiĝo	2-an de oktobro 1852 en Glasgovo
Morto	23-an de julio 1916 (63-jaraĝa) en High Wycombe
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Kancero vd
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando (1801–1922) vd
Alma mater	Universitato de Tubingeno (1871–1872) Universitato de Glasgovo (1868–1871) Glasgova Akademio Universitato de Tubingeno - doctor rerum naturalium (en) vd
Familio
Edz(in)o	Margaret Johnstone Marshall (en) vd
Profesio
Okupo	kemiisto historiisto profesoro arkeologo vd
Laborkampo	Kemio vd
Doktoreca konsilisto	Rudolph Fittig vd
Honorigoj Honorigoj (1913)  Elliott Cresson-medalo (1907)  Matteucci-medalo (1904)  Nobel-premio pri kemio (1903)  August Wilhelm von Hofmann Medal (en) (1900)  honora doktoro de la Jagelona Universitato en Krakovo (1897)  Longstaff Prize (en) (1895)  Premio Leconte (1895)  Davy-medalo (1895)  Barnard Medal for Meritorious Service to Science (en)  Membro de la Reĝa Societo de Londono  Kavaliro Komandoro de la ordeno de la Bano  Ordeno Pro la Merito  Honorary Fellow of the Royal Society of Edinburgh (mul)  Pro la Merito pri la Sciencoj kaj Artoj vd
Membrecoj Membrecoj Usona Nacia Akademio de Sciencoj (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1904–) Accademia delle Scienze di Torino (1897–) Rusia Akademio de Sciencoj Reĝa Nederlanda Akademio de Artoj kaj Sciencoj Prusa Akademio de Sciencoj Akademio Nacia de Scienco de la Kvardeko Reĝa Societo de Edinburgo Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj Hungara Scienca Akademio Bavaria Akademio de la Scienco Peterburga Akademio de Sciencoj Reĝa Societo de Londono vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

William RAMSAY (naskiĝis la 2-an de oktobro, 1852, mortis la 23-an de julio, 1916) estis skota kemiisto.

Kiel filo de oficisto li naskiĝis en Glasgovo, Skotlando. Ekde 1870 li studis kemion en Tübingen, Germanio. En 1872 li doktoriĝis kaj revenis al Glasgovo.

En la jaro 1880 li fariĝis profesoro en la Universitato de Bristol, de 1887 ĝis 1913 (kiam li retiriĝis) li okupis saman postenon en Londono. Dum siaj lastaj vivojaroj li intense priesploris la radiumon kaj malsaniĝis je kancero. Li mortis en High Wycombe, Buckinghamshire.

Lia plej granda merito estas la malkovro de la noblaj gasoj: argono, kriptono, neono kaj ksenono^[1] kaj ties klasifiko laŭ la perioda tabelo de la elementoj. Pro tio li en la jaro 1904 gajnis la Nobel-premion de Kemio^[2], en la sama jaro li iĝis honora membro de Hungara Scienca Akademio. Li ricevis la Medalon Davy de la Reĝa Societo de Londono en 1895.

Li apartenis al la patrona komitato de la Internacia Scienca Asocio Esperanta (ISAE), kies prezidanto estis generalo Hippolyte Sébert. Pri Esperanto li diris:

La ĥemio, kiu havas kiel sian kampon de aktiveco la universon, devas posedi universalan lingvon. Se oni pensas al la laboro, kiu nun estas farata por la scienco en Rusujo kaj en Japanujo, kiel ankaŭ al la laboro, kiu realiĝos kiam la forta kaj viva inteligento de ĉinoj dediĉos sin al tiu ĉi branĉo de homa aktiveco, oni vidas la neceson utiligi Esperanton por komunikadi kun tiuj ĉi popoloj, se oni volas eviti studadon de komplikitaj lingvoj, kaj tute aparte de la lingvo ĉina kun ĝiaj 30.000 signoj, el kiuj ĉiuj reprezentas unu ideon." (En: Ivo Lapenna. "La Internacia Lingvo". Londono: CED, 1954. P. 39)

• Biografio anglalingva Arkivigite je 2006-04-27 per la retarkivo Wayback Machine