fa.wikipedia.org

دین‌های سنتی چینی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دین‌های سنتی چینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محراب گوانگ یو در معبد گواندی جینان، شاندونگ.
محراب داخل یک معبد تو دی گونگ در کوانژو، فوجیان.
محراب پنج تن، در معبد پنج تن در هائیکو، هاینان.

دین‌های عامیانه چینی یا دین‌های سنتی چینی (چینی سنتی: or ; چینی ساده: 中国民间宗教 or 中国民间信仰; پین‌یین: Zhōngguó mínjiān zōngjiào or Zhōngguó mínjiān xìnyăng), که گاه شِنیسم نامیده می‌شود(pinyin: Shénjiào, 神教) مجموعه‌ای از ادیان قبیله‌ای سنتی قوم هان در چین هستند. دو دین اصلی ادیان عامیانه چینی تائوئیسم و کنفسیوس‌گرایی است که هر دو ادیان چندخدایی هستند در سال ۱۸۰۰ هشتاد درصد مردم چین امروزی پیرو این دو دین بودند و سپس با آمدن حکومت کمونیستی چین در سال ۱۹۲۱ دین مردم چین از ادیان عامیانه چین تبدیل به بی‌دینی شد و در جنگ جهانی دوم ۶۰ درصد مردم چین بی‌دین بودند و اکنون 20 درصد مردم چین بی‌دین هستند.[۱]

  • Shenism (神教، Shénjiào).

  1. تاریخ چین ج ۱ ص۱۸.
غربی
ابراهیمی
یهودیت
مسیحیت
اسلام
سایر
ایرانی
شرقی
شرق آسیا
چینی
ژاپنی
کره‌ای
هندی
هندوئیسم
بودیسم
سایر
قومی
آلتایی
آستروآسیایی
آسترونزیایی
سنتی
آمریکایی
تای و میائو
تبتی-برمه‌ای
سنتی
آفریقایی
شمال آفریقا
جنوب
صحرای آفریقا
سایر نژادها
دین‌های
جدید
مختلط
نئوپاگانیسم
از آغاز

مباحث

جنبه‌ها
خداباوری
دین‌شناسی

مرورها
و فهرست‌ها

اصطلاحات مرتبط

جنبه‌ها

سوگیری
تغییرات
فرهنگ
گروه‌زدگی
دانش
متافیزیک
ارزش‌شناسی

نمونه‌ها

نگرش
ایدئولوژی سیاسی و اقتصادی
دین
مکاتب فلسفه