ر (نت موسیقی) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد

رِ (به فرانسوی: ré، به انگلیسی و آلمانی: D) نام دومین نُت از هفت نُت اصلی موسیقی است. یک نت «ر» وسط یا (D4) بر اساس زیروبمی، فرکانسی معادل (۲۹۳٫۶۶۵ هرتز) را داراست.
گامها بر پایه نت «ر» عبارتند از:
- ر ماژور: ر، می، فا دیز، سل، لا، سی، دو دیز، ر.
- ر مینور تئوریک: ر، می، فا، سل، لا، سی بمل، دو، ر.
- ر مینور هارمونیک: ر، می، فا، سل، لا، سی بمل، دو دیز، ر.
- ر مینور ملودیک بالا رونده: ر، می، فا، سل، لا، سی، دو دیز، ر.
- ر مینور ملودیک پائین رونده: ر، دو، سی بمل، لا، سل، فا، می، ر.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «D (musical note)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۸.
- فارابی، ابونصر (۱۳۷۵)، کتاب موسیقی کبیر، ترجمهٔ آذرتاش آذرنوش، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شابک شابک:۹۶۴-۴۲۶-۰۱۰-۴
- وزیری، علینقی (۱۳۷۱)، تئوری موسیقی، تهران: انتشارات صفیعلیشاه
نتهای موسیقی | |
---|---|
سی دیز / دو · دو دیز / ر بمل · ر · ر دیز / می بمل · می / فا بمل · می دیز / فا · سل · سل دیز / لا بمل · لا · لا دیز / سی بمل · سی / دو بمل |