زبان خارجه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان خارجه (انگلیسی: Foreign language) زبانی است که در کشور بیگانه نسبت به سخنور تکلم می‌شود. همچنین زبانی محسوب می‌شود که زبان مادری فرد نیست. به عنوان مثال فردی که زبان مادری وی انگلیسی است اگر در اسپانیا زندگی کند برای او زبان اسپانیایی زبان خارجه محسوب می‌شود.

• زبان اول
• زبان دوم

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Foreign language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۹.