دید در تاریکی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دید در تاریکی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در مطالعه ادراک بینایی انسان، شَب‌بینی (یا درتاریک‌بینی) به دید چشم در شرایط کم نور گفته می‌شود. این اصطلاح از یونانی skotos به معنای «تاریکی» و -opia به معنای «وضعیت بینایی» گرفته‌شده‌است.[۱] در چشم انسان، یاخته‌های مخروطی در نور مرئی کم غیرعملکردی هستند. شببینی منحصراً ازطریق یاخته‌های میله‌ای تولید می‌شود که بیشترین حساسیت را نسبت به طول‌موج‌های حدود ۴۹۸ نانومتر (سبز-آبی) دارند. و نسبت به طول موج‌های بیشتر از حدود ۶۴۰ نانومتر (قرمز-نارنجی) حساس نیستند. این حالت اثر پورکینه نامیده می‌شود.
- Marc, R. E.; Anderson, J. R.; Jones, B. W.; Sigulinsky, C. L.; Lauritzen, J. S. (2014). "The AII amacrine cell connectome: A dense network hub". Frontiers in Neural Circuits. 8: 104. doi:10.3389/fncir.2014.00104. PMC 4154443. PMID 25237297.