ملک (سوره) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سورهٔ ۶۷ قرآن

مُلک
دسته‌بندی	مکی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن	۷۷
جزء	۲۹
شمار آیه‌ها	۳۰
شمار واژه‌ها	۳۳۵
شمار حرف‌ها	۱۳۸۸
متن سوره
قرائت سورهⓘ ترجمهٔ فارسی
۶۶: تحریم ۶۶: تحریم	۶۸: قلم ۶۸: قلم

سوره مُلک سوره ۶۷ام از قرآن است، ۳۰ آیه دارد و سوره‌ای مکی است. مَلِک به معنی پادشاه، همچنین از نام‌های نیکوی خداوند در اسلام است. در آیه اول این سوره چنین آمده‌است:

بزرگوار [و خجسته] است آنکه فرمانروایی (مُلک) به دست اوست و او بر هر چیزی تواناست.^[۱]

نام‌های دیگر این سوره منجیه (نجات‌دهنده) و واقیه یا مانعه (بازدارندهٔ تلاوت‌کننده از عذاب الهی یا قبر) است. محتوای این سوره پیرامون مبدأ، صفات خداوند و آفرینش جهان است و در مورد معاد و مجازات جهنم و تهدید کافران به عذاب سخن می‌گوید.^[۲]

• متن سوره به همراه ترجمهٔ فارسی