پرفشاری ریوی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| پُرفشاری شریان ریه | |
|---|---|
 | |
| در میکروگراف به علت هایپرتنسیون ریوی برگشت ناپذیر، ضایعه شبکه‌مانند در شش دیده می‌شود. رنگ‌آمیزی اچ‌ای. | |
| تخصص | کاردیولوژی، پزشکی ریه  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | I27.0, I27.2 |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 416.0 |
| دادگان بیماری‌ها | 10998 |
| مدلاین پلاس | 000112 |
| ئی‌مدیسین | med/۱۹۶۲ |
| پیشنت پلاس | پُرفشاری شریان ریه |
| سمپ | D006976 |
هایپرتنسیون ریوی (به انگلیسی: Pulmonary hypertension) یا پُرفشاری شش به اختصار PH یا PHTN در پزشکی به افزایش فشار خون در سرخرگ ریوی یا سیاهرگ ریوی و بطورکل افزایش فشار خون در عروق شش‌ها شناخته شده‌است و منجر به تنگی نفس، سرگیجه، غش کردن، تورم پا و علائم دیگر می‌شود. فشار خون ریوی می‌تواند یک بیماری شدید همراه با نارسایی قلبی و کاهش در تحمل فعالیت بدنی در نظر گرفته شود.[۱]
علائم این بیماری بسیار پله‌پله و آرام ظاهر می‌شوند به‌طوری‌که ممکن است بیمار پس از سال‌ها به پزشک مراجعه کند. این علائم به‌طور معمول تنگی نفس، خستگی، سرفه بدون خلط، آنژین صدری، غش یا سنکوپ، ادم محیطی (تورم اطراف مچ پا و پاها) و نیز به ندرت هموپتیزی (سرفه خونی) هستند.
طی نشست سال ۱۹۷۳ سازمان بهداشت جهانی برای نخستین بار اقدام به طبقه‌بندی پرفشاری خون ریوی، تمایز بین پرفشاری اولیه و ثانویه نمود.[۲]
- ↑ Simonneau G, Robbins I, Beghetti M; et al. (30 June 2009). "Updated Clinical classification of pulmonary hypertension". J. Am. Coll. Cardiol. 54 (1 Suppl S): S43–S54. doi:10.1016/j.jacc.2009.04.012. PMID 19555858. نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
- ↑ Hatano S, Strasser R (1975). Primary pulmonary hypertension. Geneva: World Health Organization.