fa.wiktionary.org

سر - ویکی‌واژه

سِرْ :(ser) در گویش گنابادی یعنی گوشه ، کنار ، راز

سَرْ :(sar) در گویش گنابادی یعنی ابتدا ، آغاز ، سرآغاز

  1. راز.
  • فرهنگ لغت معین

(سَ رْ)

  1. ~ و دستار نمودن کنایه از: خودنمایی کردن.
  • فرهنگ لغت معین

و کار (سَ رُ)

  1. کفشی که از ریسمان بافند؛ موزه.
  • فرهنگ لغت معین

(~.)

  1. نوعی ماهی.
  • فرهنگ لغت معین

(~.)

  1. شرابی که از برنج سازند.
  • فرهنگ لغت معین
  1. کار.
  2. معامله.
  • فرهنگ لغت معین

خوردن (سُ. دَ)

  1. لیز خوردن.
  • فرهنگ لغت معین

به راه (~. بِ)

  1. سرپیچی کردن.
  • فرهنگ لغت معین

(سُ)

  1. مطیع، فرمانبردار.
  • فرهنگ لغت معین

برتافتن (~. بَ تَ)

  1. سرخ، سرخ رنگ.
  • فرهنگ لغت معین

(~.)

(سِر)

  2. نهان.
  3. سَر
  4. کله.