فلسفه - ویکی‌واژه

• عربی

• /فَلسَفه/

فلسفه (فلسفه)‎

1. دانشی که از حقایق سؤال می‌کند؛ دانشی که مدعی شناخت حقایق و هدف غایی زندگی است، دانش ناظر به چون و چرا درباره جهان و زندگی و هدف غایی آن. فرزانش.
2. (قدیم): به مجموعه دانش‌ها اطلاق می‌شده است.
3. حکمت، دانشی که موضوع آن هستی و وجود است.
4. (گفتگو): علت، دلیل.

1. فلسفه ممکن است در آغاز و به زبان معیار باستان بصورت فیل - صفه صرف می‌شده و اشاره به گروه خاص نخبه و دانشمند داشته افراد با مُخ و دانشمند بوده که جمع، مجلس یا اجتماعی داشتند. اجتماع فیل‌ مغزها.

1. فلسفه‌ بافی: کنایه از اظهار نظر دور از منطق.

• فیلسوف، فلسفه عملی، فلسفه نظری، فلسفه اسلامی