fa.wiktionary.org

گویش تهرانی - ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]

  • فارسی

آوایش

[ویرایش]

  • /گویش/تهرانی/

اسم مرکب

[ویرایش]

گویش تهرانی

  1. گویشی خاص و زیباترین گویش از خانواده زبان هند و اروپایی یا زبان فارسی که به فارسی دری نیز شهره است‌.
    لهجه تهرانی رسمی‌ترین زبان ادبی و درباری حداقل بعد از انتشار اسلام در ایران است، شاهنامه به زبان فارسی دری سروده شده است.