fa.wiktionary.orgقید - ویکی‌واژه عربی /قِید/ قید بند، زنجیر. به صورت جمع: قیود، اقیاد. شرط، عهد، پیمان. کلمه‌ای است که غیر از اسم کلمات دیگری مانند فعل و صفت، را به زمان، مکان یا حالت خاصی مقید سازد. ایتالیایی: avverbio vincolo انگلیسی:bond bondage tie stipulation shackle rocker reservation qualification proviso modality manacle hamper encumbrance constraint clog bridle bond bind assurance adverb uncoditioned slipshod remiss provision insouciant harum scarum fetter easygoing categorical categoric unihibited unihibit unconditional stipulate covalent bond alive unfetter undeeded disengage disencumber aboveground loose disengagement clamp secularize bail out time card zeugma imagism فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس بهاری /قِید/ قید مترادف کلمه دستوری برگرد، زمانی صرف می‌گردد که بخواهند کس یا کسانی از انجام فعلی منع کنند. قید گِدمَع خطر دِ. برگرد نرو خطر داره.