-ejaire — Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
- Du latin -idiare.
-ejaire [e.ˈd͡ʒajɾe] (graphie normalisée)
- Suffixe fréquentatif permettant de constituer des noms d'acteurs répétant une action.
- languedocien : [e.ˈd͡ʒajɾe]
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Florian Vernet, Dictionnaire grammatical de l'occitan moderne selon les parlers languedociens, Centre d’Estudis Occitans, Montpelhièr, 2000, ISBN 978-2-8426-9589-7
- Loís Alibèrt, (oc) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d’Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, ISBN 2-85910-274-4
- Jacme Taupiac, Gramatica occitana, Associacion Antonin Perbòsc, 2021, ISBN 978-2-9548912-4-8