an-unan — Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
an-unan \ã.ˈnỹː.nãn\
- Seul : forme impersonnelle, avec un verbe.
- Ne vez ket kavet mad ar boued pa vezer an-unan o tebriñ. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 113)
- On ne trouve pas bonne la nourriture quand on est seul à manger.
- Vad a ra en em gavout gant an dud goude bezañ bet keit all an-unan. — (Ronan Hirrien, Ronan Hirrien, in Ya!, no 557, 12 février 2016, page 12)
- Cela fait du bien de se retrouver avec les gens après avoir été seul aussi longtemps.
- Ne vez ket kavet mad ar boued pa vezer an-unan o tebriñ. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 113)
- Tout seul, sans être aidé : forme impersonnelle, avec un verbe.
- Amañ ez eer an-unan. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 113)
- Ici on marche seul (l’enfant d’ici marche seul).
- Amañ ez eer an-unan. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 113)
- Soi-même : avec un substantif, un pronom personnel ou une préposition conjuguée.
- Kentoc’h mervel an-unan eget kas ar re all d’ar maro. — (F. Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Rennes, 1931-33, page 696)
- Plutôt mourir soi-même que d’envoyer les autres à la mort.
- Treiñ kein deor an-unan, sammañ ar groaz... — (Jean-François Kieffer, Troioù-kaer Loupio, levrenn 1, An emgav, traduit par Job an Irien, 2007, page 14)
- Tourner le dos à soi-même, porter la croix...
- Kentoc’h mervel an-unan eget kas ar re all d’ar maro. — (F. Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Rennes, 1931-33, page 696)
Singulier | 1re personne | ma-unan |
---|---|---|
2e personne | da-unan | |
3e personne masculin |
e-unan | |
3e personne féminin |
he-unan | |
Pluriel | 1re personne | hon-unan |
2e personne | hocʼh-unan | |
3e personne | o-unan | |
Impersonnel | an-unan |
an-unan \ã.ˈnỹː.nãn\
- Pronom personnel indéfini : soi.
- Met petra da ober gant buhez an-unan, ‘se ? — (Mikael Madeg, Kroaz Karistoue, in Ya!, no 522, 12 juin 2015, page 6)
- Mais que faire de sa vie [la vie de soi] ?
- Furmidigezh ar me eorizhek a zo dezhi emplegadurioù sadek-mazoc’hek, da skouer nac’hadur an emgen, keñverek da haeradur an-unan. — (Guy Étienne, Geriadur ar Bredelfennerezh e peder yezh : galleg, alamaneg, saozneg, brezhoneg - Dictionnaire de Psychanalyse en quatre langues : français, allemand, anglais, breton, Preder, 1983, page 303)
- La formation du moi idéal a des implications sado-masochiques, notamment la négation de l’autre corrélative de l’affirmation de soi.
- Met petra da ober gant buhez an-unan, ‘se ? — (Mikael Madeg, Kroaz Karistoue, in Ya!, no 522, 12 juin 2015, page 6)