hakken — Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
- (XXe siècle) Du néerlandais hakken.
Invariable |
---|
hakken (h aspiré)\a.kœn\ |
hakken (h aspiré)\a.kœn\ masculin
- France (Villeurbanne) : écouter « hakken [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « hakken [Prononciation ?] »
- hakken sur l’encyclopédie Wikipédia
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | hak | hakte |
jij | hakt | |
hij, zij, het | hakt | |
wij | hakken | hakten |
jullie | hakken | |
zij | hakken | |
u | hakt | hakte |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | hakkend | gehakt |
- Hacher, couper, tailler.
- Hout hakken.
- Fendre, casser du bois.
- (Sens figuré) Iem. in de pan hakken.
- Passer quelqu'un à la moulinette.
- Hout hakken.
- (Sylviculture) Abattre.
- (Danse) Danser le hakken.
- hacher
- afhakken
- behakken
- doorhakken
- fijnhakken
- hakbaar
- hakbal
- hakband
- hakbank
- hakbeitel
- hakbeschermer
- hakbijl
- hakblok
- hakbord
- hakbos
- hakbouw
- hakgeld
- hakgezwel
- hakhout
- hakijzer
- hakkenbar
- hakker
- hakkerig
- hakmes
- hakmoes
- hakploeg
- haksel
- hakstuk
- haktakken
- haktijd
- hakvlees
- hakvoet
- hakvrucht
- hakzenuw
- houthakken
- inhakken
- omhakken
- ophakken
- uithakken
- verhakken
- weghakken
hakken (h aspiré)\ˈɦa.kǝː\ masculin
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,0 % des Flamands,
- 100,0 % des Néerlandais.
- (Région à préciser) : écouter « hakken [Prononciation ?] »
hakken \Prononciation ?\
- Pluriel de hak.
- hakken sur l’encyclopédie Wikipédia
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]