Turmalina - Wikipedia, a enciclopedia libre
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
| Turmalina | |
|---|---|
 Turmalina de cor negra con reflexos amarelos | |
| Fórmula química | Diferente segundo a variedade |
| Clase | Silicatos |
| Subclase | Ciclosilicatos |
| Sistema cristalino | Hexagonal |
| Cor | Diferente segundo a variedade |
| Brillo | Vítreo |
| Dureza | 7-7,5 |
| Fractura | Concoidea |
| Exfoliación | Moi imperfecta |
| Raia | Branca |
| Densidade | 3-3,25 g/cm3 |
A turmalina (da palabra cingalesa turmali, que significa pedra que atrae as cinzas) é un mineral da clase dos silicatos cuxa fórmula química é variable xa que forma unha serie isomorfa de minerais de diversa composición química.
A turmalina cristaliza en forma de cristais prismáticos hexagonais ou de crecemento radiado ou acicular. Tamén aparece de forma amorfa e masiva.
-
Turmalina
-
Turmalina rubelita
-
Turmalina verdelita
-
O grupo da turmalina está formado por unha serie isomorfa de diversos minerais. Son os seguintes:
- Elbaíta, con sodio, litio e aluminio.
- Dravita, con sodio, magnesio e aluminio.
- Chorlo, con sodio, ferro2+ e aluminio.
- Buerxerita, con sodio, ferro3+ e aluminio.
- Uvita, con calcio, magnesio e aluminio.
- Liddicoatita, con calcio, litio e aluminio.
Segundo sexa a súa cor. Podemos diferenciar entre:
- Acroíta, de cor branca.
- Indigolita, de cor azul.
- Rubelita, de cor rosa ou vermella.
- Verdelita, de cor verde.
Tamén podemos atopar turmalina incolora, amarela, parda e negra.
Pódese atopar en granitos e gneises e, especialmente, nos filóns do tipo pegmatítico. Trátase dun mineral hidrotermal de altas temperaturas, procedente de fluídos profundos que escaparon ó final do proceso de cristalización. Aparece frecuentemente en asociación con cuarzos, feldespatos, micas e berilos.
Polas súas propiedades piezoeléctricas a turmalina utilízase para a fabricación de calibradores de presión.
É moi apreciada no coleccionismo e no mundo da xoiería.
A turmalina presenta propiedades piroeléctricas e piezoeléctricas. Nos seus extremos acumálanse cargas opostas tanto baixo presión como ó quentala. Estas cargas poden atraer pequenos obxectos.
Outros silicatos a destacar son o cuarzo, o feldespato, a mica e a olivina.