gl.wiktionary.org

consistir - Wiktionary

Aparencia

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Galego

  • Pronuncia: /konsisˈtiɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

consistir

  1. Ser algo aquilo que se menciona despois da preposición en.
  2. Algo ter a base ou causa naquilo que se menciona despois da preposición en.

Traducións

Conxugación

Verbo regular da 3ª conxugación    

Formas impersoais
Infinitivo consistir
Xerundio consistindo
Participio consistido, consistida, consistidos, consistidas

Formas persoais
singular plural
primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Modo
Indicativo
Presente consisto consistes consiste consistimos consistides consisten
Copretérito consistía consistías consistía consistiamos consistiades consistían
Pretérito consistín consistiches consistiu consistimos consististes consistiron
Antepretérito consistira consistiras consistira consistiramos consistirades consistiran
Futuro consistirei consistirás consistirá consistiremos consistiredes consistirán
Pospretérito consistiría consistirías consistiría consistiriamos consistiriades consistirían
Modo
Subxuntivo
Presente consista consistas consista consistamos consistades consistan
Pretérito consistise consistises consistise consistísemos consistísedes consistisen
Futuro consistir consistires consistir consistirmos consistirdes consistiren
Modo
Imperativo
Afirmativo consiste consista1 consistide consistan1
Negativo consistas consista1 consistades consistan1
Infinitivo conxugado consistir consistires consistir consistirmos consistirdes consistiren

1 Vostede(s)