esfolar - Wiktionary
do Galizionario, dicionario galego na Internet.
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués esfolar, do latín vulgar *exfollāre.
Pronuncia: /esfoˈlaɾ/ (AFI)
Verbo transitivo
esfolar
- Quitarlle a pel a algún animal.
- Tirar a pel ou a casca dalgunha froita.
- Rabuñar.
- Sacarlle os cartos a alguén de maneira abusiva e deixalo sen nada. Ex. Vante esfolar vivo.
Traducións
Verbo pronominal
esfolar
- Levantarse a pel dalgunha parte do corpo dunha persoa ou animal.
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Portugués
- Etimoloxía: do galego-portugués esfolar, do latín vulgar *exfollāre.
- Pronuncia: /(i)ʃfuˈlaɾ/ (Portugal)
Verbo
esfolar