Դպրաբակ - Վիքիպեդիա
Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գյուղ | |
---|---|
Դպրաբակ | |
ռուս.՝ Чайкенд ռուս.՝ Дпрабак | |
![]() | |
Երկիր | ![]() |
Մարզ | Գեղարքունիքի մարզ |
Համայնք | Գեղարքունիքի մարզ, Ղազախի գավառ և Կրասնոսելսկի շրջան |
Հիմնադրված է | 1778 թ. |
ԲԾՄ | 1240 մ |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
Բնակչություն | 489[1] մարդ (2011) |
Ազգային կազմ | Հայեր |
Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի |
Ժամային գոտի | UTC+4 |
Փոստային ինդեքս | 1310 |
![]() ![]() | |
Դպրաբակ, գյուղ Հայաստանի Գեղարքունիքի մարզի Ճամբարակ համայնքում[2]։
Գտնվում է Գետիկի ստորին հոսանքի ձախ և աջ ափերին, մարզկենտրոն Գավառից 97 կմ հյուսիս։ Բնակավայրը գտնվում է ծովի մակերևույթից 1240 մետր բարձրության վրա։
Հիմնադրվել է 1778 թվականին։ Դպրաբակ է վերանվանվել 1991 թվականի ապրիլի 3-ին (նախկինում՝ Չայքենդ)։
Բնակիչների մեծ մասը 1988 թ նոյեմբերի 28-ից եկել են Շամքորի շրջանի Բարում, Բարսում, Մարտունի գյուղերից, Բաքու քաղաքից, 1990-ական թթ. այստեղ են վերաբնակվել նաև Արցախի և Արծվաշեն գյուղի բռնագաղթածները։
Տարի | 1897 | 1926 | 1939 | 1959 | 1979 | 1989 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Բնակիչ | 754 | 713 | 893 | 809 | 1112 | 508 | 654 | 489[1] |
Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, մեղվաբուծությամբ և կերային մշակաբույսերի մշակությամբ։

Դպրաբակ բնակավայրը հարուստ է պատմամշակութային հուշարձաններով։ Այստեղ պետության կողմից հավառվել են 8 հուշարձաններ, որոնցից է գյուղի հարավային մասում՝ գետի ձախափնյա բլրալանջին գտնվող և 12-ից 17-րդ դարերով թվագրվող գերեզմանոցը, վերջինի հյուսիսային կողմում գտնվող և 12-ից 13-րդ դարերով թվագրվող կիսավեր եկեղեցին, գերեզմանոցի հյուսիսային կողմում գտնվող և 12-ից 13-րդ դարերով թվագրվող կիսավեր մատուռը, 17-ից 18-րդ դարերով թվագրվող խաչքարը, 16-ից 17-րդ դարերով թվագրվող տապանաքարը, գյուղի մեջ գտնվող և 17-ից 18-րդ դարերով թվագրվող կիսավեր եկեղեցին, վերջինի շուրջ տարածված և 17-ից 18-րդ դարերով թվագրվող գերեզմանոցը, այնտեղ գտնվող և 17-ից 18-րդ դարերով թվագրվող տապանաքարը, 1730 թվագրվող պարոն Ալթունի տապանաքարը, գյուղի հարավ-արևելյան մասում՝ Դպրաբակ տանող ճանապարհից աջ կողմում գտնվող և 19-րդ դարով թվագրվող կամուրջը[3]։
Բացի պետության կողմից հաշվառված հուշարձանների, գյուղի տարածքում կան նաև այլ հուշարձաններ։ Գյուղից 4 կմ դեպի հարավ-արևմուտք՝ անտառի մեջ, «Այրիջուր» կոչված հանդամասում, կա գյուղատեղի, խաչարձան, խաչքարեր՝ 12-13դդ. արձանագրություններով։
- 2001 թվականի Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները, Հայաստանի վիճակագրական կոմիտե
- Kiesling, Brady (2005), Rediscovering Armenia: Guide, Yerevan, Armenia: Matit Graphic Design Studio
- Brady Kiesling, Rediscovering Armenia, p. 50, available online at the website of the Internet Archive: