Ս - Վիքիպեդիա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ս, ս
Տեսակ	Հայկական այբուբենի տառ
Մեծատառ	Ս
Փոքրատառ	ս
Մասն է	Հայոց գրեր
Այբուբեն(ներ)	Հայերեն այբուբեն
Տեղը այբուբենում	29-րդ
Հնչույթ	սէ

Ս, ս (անունը՝ սէ), հայկական այբուբենի 29-րդ տառն է։ Թվային արժեքը՝ «2000»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները^[1][2][3][4]։

• Հայերենի կրկնակ ս ով գոյականներից են՝

երեսսրբիչ

• Կրկնակ ս-ով բայերից են՝

սսկվել

Մեծատառ Ս-ն իր տեսքով նման է լատինական այբուբենի մեծատառ U-ին։

Յունիկոդում ներկայացված է՝

• մեծատառ՝ «Ս». U+054D
• փոքրատառ՝ «ս». U+057D