Հաճն՝ դուստր, իգական սեռի զավակ ◆Հոր անդրանիկը լինելով նա փոխարինում էր և տղայի և աղջկա(Րաֆֆի)◆Շահանն ուշադիր նայում էր մեծ աղջկան՝ Սանդուխտին։(Ակսել Բակունց)
իգական սեռի չամուսնացած երիտասարդ
իգական սեռի զավակ՝ անկախ հասակից և ընտանեկան վիճակից (ծնողների համար)
կույս, օրիորդ ◆Կժերն առած թռվռալով ջուրն են իջնում աղջիկներ։Հովհաննես Թումանյան◆Գարեգինը մի ժամանակ սիրել է այդ կնոջը, երբ նա դեռ աղջիկ էր։Սերո Խանզադյան
հարսանիքի ժամանակ աղջկան ժամանակավորապես գաղտնի պահել
աղջի՞կ ես, թե տղա՞ ― գործդ հաջո՞ղ է, թե ոչ, հաջողվե՞ց, թե ոչ ◆Մակար, աղջի՞կ ես, թե՞ տղա, հարցնում է նա։ Մակարը սուսուփուս գրպանից հանում է օղու շիշն ու դնում սեղանին։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։